Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Έρως και Ψυχή


  ελεύθειν όπου ερά τις = ελευθερία
 
Έρως και Ψυχή, 1ος αιώνας

Οι παλαιότεροι μύθοι τον γεννημένο από το πρωταρχικό Χάος Έρωτα παρουσίαζαν σαν τον αρχιτέκτονα, σαν τη δύναμη που δημιουργεί τα πάντα. 
Οι νεότεροι μύθοι ήθελαν τον Έρωτα γιο της όμορφης θεάς Αφροδίτης και του εραστή της Άρη, θεό του πολέμου. Επειδή ο Έρωτας δεν μπορούσε να δαμάσει από το πάθος του ούτε τον εαυτό του, είχε για βοηθό τον αδερφό του, τον Αντέρωτα.
Η Ψυχή ήταν κόρη θνητού βασιλιά και βασίλισσας. Λόγω της θεϊκής ομορφιάς της, οι άνδρες δεν τολμούσαν να την παντρευτούν, παρά μόνο την θαύμαζαν.
 Όταν συναντήθηκαν η Ψυχή με τον Έρωτα ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά. Η μαμά Αφροδίτη ζήλεψε την όμορφη νέα και την υπέβαλε σε διάφορες δοκιμασίες. Η τελευταία ήταν να κατέβει στο βασίλειο των Σκιών και να ζητήσει από την θεά Περσεφόνη, την γυναίκα τού άρχοντα του κάτω κόσμου Άδη, ένα κουτί το οποίο, όπως είπε η θεά Αφροδίτη, περιείχε θαυματουργό κοσμητικό παρασκεύασμα.
Η Ψυχή κατάφερε να πάρει το κουτί αλλά δεν αντιστάθηκε στην γυναικεία περιέργεια και φιλαρέσκεια και το άνοιξε. Στο κουτί, όμως, φυλασσόταν ο Ύπνος, αδελφός του Θανάτου.
Όταν ο Έρως πήγε να συναντήσει την αγαπημένη του Ψυχή και την είδε ξαπλωμένη και ακίνητη, απελπίστηκε. Μα, σαν να κατάλαβε τι είχε συμβεί σκούπισε από πάνω της τον Ύπνο και τον έβαλε στο κουτί. Κατόπιν, κέντρισε ελαφρά με το δόρυ του την Ψυχή και εκείνη ξύπνησε.
Ο Δίας μετέτρεψε τη θνητή Ψυχή σε θεά, και την έδωσε στον Έρωτα για αιώνια γυναίκα του  (νύφη και πεθερά συμφιλιώθηκαν).


Έρως και Ψυχή, 2ος αιώνας







Έρως και Ψυχή, του ιταλού Αντόνιο Κανόβα, Μουσείου Λούβρου


📎Ψυχικός πλατωνικός διαχωρισμός: https://xronompala.blogspot.com/2018/12/blog-post_19.html













Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου