Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ




          Ο Ανθρωπισμός ή Ουμανισμός εκδηλώθηκε ως φιλοσοφικό ρεύμα τον 14ο αιώνα και έφερε τον άνθρωπο στο επίκεντρο του κόσμου. Ο άνθρωπος πνευματικά  απαλλαγμένος από το φόβο της θεϊκής θέλησης από τη μια, και αξιοποιώντας τις δυνατότητες της σκέψης και χρησιμοποιώντας κανόνες λογικής από την άλλη, μπορούσε να κοιτάξει το μέλλον του με αισιοδοξία. Η πνευματική του εξέλιξη ήταν δυνατόν να επιτευχθεί με τη μελέτη της αρχαίας Γραμματείας.
            Συνηθίζουμε να λέμε ότι η Ελλάδα ζώντας 400 χρόνια σκλαβωμένη στους Τούρκους γνώρισε μόνο τον Μεσαίωνα. (Αν και μεγάλες περιοχές του ελλαδικού χώρου και για πολλά χρόνια ήταν ενετοκρατούμενες).
 Έτσι ερχόμαστε στην Ελλάδα του 2013 και διαπιστώνουμε ότι οι πολιτικοί άνδρες/γυναίκες  χρησιμοποιούν ακόμα "μεσαιωνικά" επικοινωνιακά τεχνάσματα. Πρώτα απ’ όλα τον ανορθολογισμό με εκφράσεις όπως: «ο ελληνικός λαός είναι περήφανος», «έχει ένδοξη ιστορία» (λες και αν δεν είχε ένδοξη ιστορία δεν θα είχε δικαιώματα στη ζωή), στοχεύοντας στο συναίσθημα. Σειρά έχει ο εκφοβισμός με την πτώχευση, την απώλεια εδαφικής κυριαρχίας, τον αφανισμό του έθνους. Εμπλουτίζουν, μάλιστα, τον λόγο τους με οικονομικούς όρους (σε συνδυασμό με τις οικογενειακές οικονομικές αλχημείες που κάνουμε, αν δώσουμε εξετάσεις στην ΑΣΟΕΕ θα περάσουμε με άριστα). Η ηθική του καθενός κρίνεται και από τα μέσα που χρησιμοποιεί για να πετύχει τον σκοπό του και από το αν αυτά ωφελούν ή βλάπτουν τους άλλους. Με αυτό το κριτήριο και μόνο, ένα κομμάτι του πολιτικού κόσμου είναι ανήθικο.

Το πιο θλιβερό; Δεν συγχρονίζεται με την κοινωνία.
       Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο τηλεοπτικός διάλογος της βουλευτού της ΔΗΜ.ΑΡ Μαρίας Ρεπούση (η οποία είναι υπέρ της κατάργησης του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Λύκειο) με τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο. Ρωτάει, λοιπόν η βουλευτής τον επίσκοπο, αν θέλει την κατάργηση του μαθήματος της Βιολογίας· και εκείνος απαντά: «καταλαβαίνω γιατί ρωτάτε… ότι το θέλω… για να μην διδάσκεται η θεωρία του Δαρβίνου στα σχολεία…».
         Όταν οποιοσδήποτε έφηβος ή ενήλικας μπορεί να αντλήσει πληροφορίες από τη χοάνη του Διαδικτύου για τον Χριστιανισμό, τον Ιουδαϊσμό, τι είπε ο Δαρβίνος, ο Ασίμοφ, ο Πλάτωνας, ο απόστολος Παύλος, ο Γιούνγκ, ποιος-πότε-γιατί, τότε, και οι δυο προσωπικότητες φαντάζουν αστείες. Η βασική και δωρεάν εκπαίδευση των νέων ανθρώπων βεβαίως και παραμένει υποχρέωση του Κράτους. Όμως, η πρόσβαση στη Γνώση -με την έννοια και της ενημέρωσης και της πνευματικής καλλιέργειας- σταδιακά γίνεται επιλογή του πολίτη. Αντί λοιπόν κάποιοι/ες να αλληλο- και αυτό-ρεζιλεύονται θα ήταν προτιμότερο να προσπαθήσουν να βρουν καινούργιο δίκτυο προτύπων, δομών προσαρμοσμένο στις σύγχρονες ανάγκες· να μιλάμε για Παιδεία και όχι για Εκπαίδευση.
       Παρ’ όλα αυτά, ελπιδοφόρα μηνύματα έρχονται από τον επιστημονικό χώρο. Κάποιοι δυναμώνουν τη φωνή τους και κοινοποιούν αυτά που συζητούσαν μεταξύ τους αλλά και σε κλειστά συνέδρια. Δίνουν την προοπτική ενός καλύτερου κόσμου -μέσα από ορθολογικό πρίσμα, γι’ αυτό και έχει ιδιαίτερη σημασία- βασιζόμενοι στα αποτελέσματα των ερευνών της σύγχρονης Φυσικής και μελετώντας την αρχαία παγκόσμια Φιλοσοφία: ο καθένας μας διατηρώντας την αξία του θα συνδημιουργεί -σε ένα πολυπολιτισμικό και πολυφυλετικό περιβάλλον- έναν κόσμο δίκαιο.  Κατά Καζαντζάκη έχουμε τα πινέλα και τα χρώματα άρα στο χέρι μας είναι να ζωγραφίσουμε τον Παράδεισο και να περάσουμε μέσα.
Οι επιστήμονες έχουν υποχρέωση να εκλαϊκεύουν τη γνώση ώστε να μην βρίσκουν την ευκαιρία κάποια "πνευματικά" άτομα να εκμεταλλεύονται τις δικαιολογημένα ανθρώπινες φοβίες. Οι πολίτες έδειξαν ότι αντέχουν τους κραδασμούς της κατάρρευσης ιερών προσώπων από οποιονδήποτε χώρο και αν προέρχονται -το ένστικτο της επιβίωσης είναι υπαρκτό και σίγουρα το πιο έντονο. Ίσως, λοιπόν, αυτή να είναι κατάλληλη περίοδος για να γίνει η αρχή. Η πορεία προβλέπεται δύσκολη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει να ξεκινήσει κάποιος το ταξίδι.
          Λέγεται ότι ο λαός περιμένει έναν ηγέτη, που θα τον εμπνεύσει και θα τον βγάλει από το αδιέξοδο. Πιθανόν να συμβαίνει το αντίθετο. Ο λαός διατυπώνοντας τις απαιτήσεις του, πλάθει τον επόμενο ηγέτη· οι έξυπνοι αρπάζουν την ευκαιρία. Προς το παρόν οι έλληνες πολίτες δεν φαίνεται να χρειάζονται κήνσορες· μάλλον θεράποντες.

Περιμένοντας τους… Ανθρωπιστές
ίσως να είναι η μόνη λύση

................................................................................................................................

* Αν δεν τρομάζει η άποψη τού  Στίβεν Χόκινγκ και μιας ομάδας 27 επιστημόνων, δεν ξέρω τι άλλο μπορεί πια!!!
«…ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ανθρωπότητα δεν είναι οι φυσικές καταστροφές, αλλά δυστυχώς η ίδια η ανθρωπότητα. Δεν εκφράζονται φόβοι δηλαδή, για τσουνάμι, σεισμούς ή αστεροειδείς αλλά για κυβερνοεπιθέσεις ή έλλειψη τροφής».

Όλοι πια ξέρουμε!
Η λίστα δημιουργήθηκε!
Η διαχωριστική γραμμή τραβήχτηκε!
ΣΥΝΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ׀ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου