Ρήγας Χάνος

Κραυγή του Νορβηγού εξπρεσιονιστή ζωγράφου Έντβαρτ Μουνκ

   Στους πρόσφυγες

Με οδήγησε η σκέψη μου

ξυπόλυτος να περπατώ στης

θάλασσας την άκρη κάθε

της κύμα γεμάτο θλίψη και οργή

κάθε της ψίθυρος και

μια ψυχή

με κόβει σαν γυαλί

Σβησμένα όνειρα ξεβράζει

ο βυθός

την πόρτα του κρατάει κλεισμένη

ο Θεός

κι είναι όλα χύμα.

Έρχεται στα χείλη το δάκρυ μου

πικρό, πιο αλμυρό

απ’ της θάλασσας το θολό νερό

η ελπίδα δεν βρίσκει

βάρκα για να μπει

δεν ακούς πια γέλιο

από παιδί,

μόνον το κρώξιμο των γλάρων

Η μοίρα κρατά

της τύχης τα χαρτιά κρυφά

παντού συρματοπλέγματα

μπροστά

έχει η ζωή τα φώτα της σβηστά

Ρήγας Χάνος (για τους φίλους του, Ρόης)

Ιδιότητα: Άνθρωπος