Η Συνθήκη του Μούδρου 17 Οκτωβρίου 1918

Η Ανακωχή του Μούδρου ή Συνθήκη του Μούδρου συνάφθηκε στον όρμο Μούδρου, της Λήμνου, στις 17/-0 Οκτωβρίου 1918 με τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου μεταξύ των δυτικών συμμαχικών δυνάμεων (Entente) από τη μια πλευρά και της οθωμανικής αυτοκρατορίας από την άλλη.

Βιβλίο, Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ», Νικ. Ζαχαρόπουλος.

O Ελευθέριος Βενιζέλος αμέσως μόλις ανέλαβε την ευθύνη της Προσωρινής Κυβέρνησης της Εθνικής Άμυνας (Θεσσαλονίκη 1916), ύστερα από την πρόσκληση που δέχθηκε από την Επιτροπή της, όταν ακόμη  βρισκόταν στην Κρήτη, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια να ανταποκριθεί στην κύρια απαίτηση των καιρών. Η Ευρώπη και στη συνέχεια ο κόσμος, θα έλεγε κανείς, βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση.

Γι αυτό ο Βενιζέλος έδωσε προτεραιότητα στην συγκρότηση και οργάνωση των στρατιωτικών δυνάμεων της χώρας του. Εξάλλου μ’ αυτές και μόνο είχε πια τη δυνατότητα να περάσει στο παιχνίδι των εμπόλεμων.

….

Τα επίλεκτα μέλη της ναυτικής αεροπορίας εντάχθηκαν σε μονάδες που προσαρτήθηκαν σε αγγλικές ή γαλλικές βάσεις, όπου γίνεται η εκπαίδευσή τους στα νέου τύπου αεροπλάνα. Αρχικώς η εγκατάστασή τους γίνεται στις αεροπορικές βάσεις των Άγγλων, στον Μούδρο όπου υπήρχε το αεροδρόμιο με την επωνυμία «Μαρς».

Το αεροδρόμιο του Μούδρου βρισκόταν στο ομώνυμο γνωστό από την ιστορία χωριό της Λήμνου και αποτελούσε άριστο συνδυασμό με το ευρύχωρο και ασφαλές λιμάνι του, στο οποίο ελλιμενιζόταν ο συμμαχικός της Αντάντ στόλος.