Περιμένοντας τη λήξη της καραντίνας
👤περιοριστήκαμε, αγχωθήκαμε, νευριάσαμε, αλλά και διαβάσαμε και γυμναστήκαμε
Αλήθεια... αναστοχαστήκαμε; επανατοποθετηθήκαμε στη ζωή με
ουσιαστικές αξίες;
και θέλαμε τόσο πολύ να βγούμε έξω για να πάμε... πού; μας
έλειψε... ποιός/ποιά;
μήπως η φρενίτιδα
της κατανάλωσης;
Ξημερώνει λοιπόν, η μέρα που θα βγούμε
σαν να ακούγεται η φωνή της μαμάς,
Έβγαινα με χαρά, τόση που ξέχναγα να προσέχω, ξέχναγα τον
μπαμπούλα
👥Αύριο μπορώ να βγω,
θέλω; φοβάμαι;
τους ίδιους δρόμους θα διασχίσω, ξέρω πια,
εύκολα θα διακρίνω τον μπαμπούλα, μάλλον τους μπαμπούλες, θα
φορούν μάσκα.
💙Μια πόρτα κλειστή μπροστά μου
θα την ανοίξω;
Ναι,
πόρτες, ρίσκα, μπαμπούλας κι εγώ
💕Ανοίγω ξανά, στον Ήλιο ξανά💋
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου