ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΕΛΠ 31- ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ
Μήδεια, απόδοση στη Νεοελληνική γλώσσα Χουρμουζιάδης Νίκος |
Εισαγωγή
Ο ποιητής Ευριπίδης
(485/4-406 π.Χ.) με την τετραλογία: Μήδεια,
Φιλοκτήτης, Δίκτυς και το
σατυρικό δράμα Θερισταί πήρε την
τρίτη θέση στους δραματικούς αγώνες το 431 π.Χ. Στην τραγωδία Μήδεια, που θεωρείται ένα από τα
αριστουργήματά του, ο ποιητής σε έναν παλαιό μύθο -η Μήδεια σκότωσε τα παιδιά
της προσπαθώντας να τα καταστήσει αθανασία στον κορινθιακό ναό της Ήρας Ακραίας-
έδωσε νέα ερμηνεία: η Μήδεια από
την Κολχίδα, απόγονος του Ήλιου, θανάτωσε τα παιδιά της για να εκδικηθεί τον
σύζυγό της Ιάσoνα,
που την εγκατέλειψε προκειμένου
να παντρευτεί την κόρη του βασιλιά της Κορίνθου.[1] Το
έτος που παρουσίασε ο Ευριπίδης τη Μήδεια
η πόλη των Αθηναίων ήταν ακόμη οικονομική και στρατιωτική δύναμη.[2] Κυρίαρχη
πνευματική κίνηση, από τα μέσα περίπου του 5ου αιώνα, ήταν οι ριζοσπαστικές
θέσεις των Σοφιστών (όπως η αμφισβήτηση
των θεών, η ηθική της αντίθεσης νόμω-φύσει,
η γνώση της ρητορικής τέχνης είναι δικαίωμα όλων). Επιρροές από τον σκεπτικισμό
της εποχής αντανακλώνται στα έργα του Ευριπίδη.[3]
Η
παρούσα εργασία πραγματεύεται τη δραματική λειτουργία της εμφάνισης των
ηθοποιών και της μακράς παρουσίας στον σκηνικό χώρο της Μήδειας στη Μήδεια που εκτυλίσσεται στην Κόρινθο.
Η
δραματική λειτουργία των ηθοποιών
Η τραγωδία ξεκινά με
την εμφάνιση στη σκηνή της Τροφού, η οποία βγαίνει από μια δίφυλλη πόρτα[4]
που ανήκει στο παλάτι της Μήδειας. H Τροφός αφού ανατρέχει
σε γεγονότα (στο ταξίδι της Αργώς, στη βοήθεια της Μήδειας στον Ιάσωνα, στον
θάνατο του Πελία στην Ιωλκό που προκάλεσε η Μήδεια, στην εξορία της Μήδειας και
του Ιάσονα στην Κόρινθο, στ. 1-15)·
επανέρχεται στο τώρα που βασιλεύει
παντού το μίσος (στ. 16), αφού ο Ιάσονας ετοιμάζεται να παντρευτεί την κόρη
του βασιλιά Κρέοντα –ενώ η Μήδεια κείτεται
άσιτη, το σώμα της αφημένο στους τόπους (στ. 24). Η Τροφός εμφανίζεται
οργισμένη, φοβισμένη για τις αντιδράσεις της Μήδειας (δεινή γαρ, στ. 44) και με τη φράση [η Μήδεια] στυγεί δε παίδας ουδ’ ορώσ’ ευφραίνεται (στ. 36) προοικονομεί τη
δολοφονία των παιδιών από τη μητέρα τους. Με την εμφάνιση του Παιδαγωγού,πουενημερώνει
την