Το Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός, Paulo Coelho

√ ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ, πριν αντιμετωπίσει μια σημαντική μάχη, αναρωτιέται: «Μέχρι ποιο σημείο έχω αναπτύξει τις ικανότητές μου»;

            Αυτός γνωρίζει πως από τις μάχες που έδωσε στο παρελθόν πάντα έμαθε κάτι. Κι όμως, πολλά απ' αυτά τα μαθήματα έκαναν τον πολεμιστή να υποφέρει περισσότερο απ όσο ήταν απαραίτητος. Αρκετές φορές έχασε το χρόνο του πολεμώντας για ένα ψέμα. Και υπέφερε γι' ανθρώπους που δεν ήταν άξιοι της αγάπης του.

            Οι νικητές δεν επαναλαμβάνουν ο ίδιο λάθος. Γι' αυτό ο πολεμιστής διακινδυνεύει την καρδιά του μόνο για κάτι που αξίζει τον κόπο.

...

...https://christosarchos.gr    

ιστορικά μήλα

Το δαγκωμένο μήλο της Apple, εταιρεία που ιδρύθηκε την 1η Απριλίου 1976.

Το μήλο που έπεσε από το δέντρο στο κεφάλι του Νεύτωνα (1642-1727),  ήταν η αιτία της ανακάλυψης και εξήγησης του νόμου της Βαρύτητας.

Τα χρυσά Μήλα των Εσπερίδων, στον 11ο άθλο του Ηρακλή, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία.

Το μήλο από δέντρο του Παράδεισου που έφαγε η Εύα, κατά την Παλαιά Διαθήκη.

Baraye Azadi Για Ελευθερία For Freedom

 

 

Σερβίν Χατζιπούρ  φωτό: Wikipedia

 

 

 

 

 

                           

 

 

 

 

 

 

Ο Ιρανός καλλιτέχνης (γεν. 27/03/1997) στις 29 Σεπτεμβρίου 2022 δημοσίευσε το τραγούδι με τίτλο ''Baraye Azadi'' . Πρόκειται για κραυγή, διαμαρτυρία, συμπαράσταση στις γυναίκες αλλά και στους άντρες που μαζικά συμμετέχουν στην "Εξέγερση της μαντίλας" με αφορμή τη θανάτωση της Ιρανής Μαχσά Αμινί. Ο Shervin Hajiadhapour, την επόμενη μέρα της δημοσίευσης του τραγουδιού του συνελήφθη από τις δυνάμεις ασφαλείας του Ιράν και απελευθερώθηκε στις 04 Οκτωβρίου.

ΓΙΑ τους ανθρώπους (σε παγκόσμιο επίπεδο και όχι μόνο στο Ιράν) που ζητούν, λαχταρούν ελευθερία και δικαίωμα στη ζωή. Αγαθά που στερούνται εξαιτίας της αναλγησίας, της απανθρωπιάς, της ματαιοδοξίας των (κάθε είδους, μικρών ή μεγάλων) εξουσιαστών.

For Freedom

For dancing in the alleys
For terror when kissing
For my sister, your sister, our sisters
For changing rusted minds
For the shame of poverty
For the regret of living and ordinary life
For the dumpster diving children and their wishes
For this dictatorial economy
For this polluted air

For Valiasr and its worn out trees

Πτυχίο Ανθρωπιστικών Σπουδών ΕΑΠ

 2021

 

 

εκτός από τα πραγματολογικά στοιχεία -βρίσκονται και στο Internet- έμαθα τον τρόπο, τη μέθοδος χρήσης της λογικής

Τόνυ ο γάτος μου

ο γλυκός μου Τόνυ τρελαίνεται για χάδια

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

μία Μάγδα (Φύσσα) και μία Μαρία (Λεπενιώτη)...

...πρωταγωνίστριες σε δράμα, που δικαίως αποκτά τον χαρακτηρισμό «ιστορικό» αφού

θα επηρεάσει ποικιλοτρόπως τον ελληνικό βίο.

 

Ο πατέρας του δολοφονημένου από ρατσιστές 27χρονου Πακιστανού Σαχζάτ Λουκμάν

7 Οκτωβρίου 2020.  Το πολιτικό κόμμα Χρυσή Αυγή (εκλεγμένο να μην το ξεχνάμε) καταδικάστηκε, για τις εγκληματικές του ενέργειες που στόχο είχαν να πλήξουν το δημοκρατικό πολίτευμα -όχι ο φασισμός, όχι η νοσηρή ιδεοληψία περί φυλετικής ανωτερότητας.

 

Ας προσεγγίσουμε την κατάσταση από διαφορετική γωνία μακριά από τσιτάτα, σπέκουλα, χιλιοδοσμένους όρκους για την προστασία της ακριβής δημοκρατίας.

Βομβαρδιζόμαστε με 'άψογες' γυναίκες  που περιφέρουν την αγένειά τους, τον δήθεν δυναμισμό τους, που αλλάζουν το πρόσωπό τους (μήπως, στα αλήθεια, το μισούν;) με χειρουργικές επεμβάσεις, με μακιγιάζ, με ψηφιακά φίλτρα (πιο ασφαλής τρόπος) προκειμένου  να αποσπάσουν εφήμερο θαυμασμό. Έρχονται, λοιπόν, μία Μάγδα και μία Μαρία και ανατρέπουν τα standards. Η αυθεντικότητα μεταλλάσσεται σε φαντασιακό σύμβολο, που τείνει να εξαφανιστεί.

📌Η Μάγδα-μάνα με την παρουσία της στο δικαστήριο καθ’ όλη τη διάρκεια της πολύχρονης δίκης, ως άλλη Ερινύα, εξέφραζε όχι μόνο τον δικό της πόνο για τον χαμό του

Προφορικός λόγος και Ιστορία

  

 

 

Ο προφορικός λόγος εκφράζεται βιαστικά, είναι σύντομος, περιεκτικός  και ελλειπτικός  για αυτό  κάποιες φορές εμφανίζεται σύγχυση εννοιών. Έτσι, η σύντομη έκφραση «ιστορικός» (στην οποία, μάλιστα παρουσιάζεται το γλωσσικό φαινόμενο της ουσιαστικοποίησης επιθέτου) δεν λέει κάτι.

 

-Ιστορία είναι  η επιστήμη που καταγράφει, μελετά γεγονότα των μελών της ανθρωπότητας αλλά και συλλογικές τάσεις πάντα σε σχέση με το φυσικό περιβάλλον.

-ιστορία είναι η αφήγηση γεγονότος ή μύθου.

-καθηγητής της Ιστορίας είναι αυτός που διδάσκει ή/και μελετά Ιστορία.

Ο κύριος... Pcής

 

 

 

 

Οι νέες επιστημονικές ανακαλύψεις αλλάζουν τη θέαση του κόσμου

 

  

Η επίσκεψη Γιου και Εγγονού με τα κινητά τηλέφωνα ανά χείρας ήταν ευκαιρία για τον 87χρονο Παππού να εκφωνήσει λογύδριο σχετικά με τα συναισθηματικά οφέλη της δια ζώσης επικοινωνίας, επειδή «... κανένα ψυχρό μηχάνημα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη φυσική παρουσία. Αυτά τα μαραφέτια θα σας τρελάνουν. Δεν σας αφήνουν να δείτε την ομορφιά της ζωής». Συνέχιζε, με το ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, πρέπει να ανοίγει τους ορίζοντές του διαβάζοντας, ταξιδεύοντας, αλληλεπιδρώντας, να δίνει τους αγώνες του για το συλλογικό καλό. Να σέβεται τη ζωή ως δώρο που του έδωσε ο Θεός, αλλά και να την πιάνει από... τα κέρατα. Τιμιότητα, αλληλεγγύη, δικαιοσύνη είναι πανανθρώπινα αγαθά.

-Ωχ!!! Πάλι τα ίδια, ρε παππού. Ζούμε σε matrix, εικονικό περιβάλλον. Άβουλοι, άλλοι μάς ελέγχουν. Πώς θα βγούμε από τη 'φούσκα' είναι το ζητούμενο. Άστο, δεν μπορείς να καταλάβεις.

- Ο Θεός παιδί μου αποφασίζει το πότε και πώς θα φύγουμε από αυτή τη ζωή και αν θα πάμε στον Παράδεισο ή στην Κόλαση.

Ο Γιος το μόνο που ρωτούσε τον Παππού ήταν αν πήρε τα χάπια του. Δεν συμμετείχε στη συζήτησή τους καθώς είχε κλονιστεί η βεβαιότητά του για τη μία και μοναδική ρεαλιστική ζωή, αφού αυτή η θεωρία της 'φούσκας' ήταν  καινούργια, δεν είχε προλάβει να την επεξεργαστεί το μυαλό του. Τί να λέμε γέρικο σκυλί δεν μαθαίνει νέα κόλπα.  Μετέωρος ως όφειλε,  σε φάση προβληματισμού για τον όλεθρο που θα έφερνε η τεχνητή νοημοσύνη απολάμβανε τα καλούδια της ηλεκτρονικής εποχής:  από την καφετιέρα έως το gps, την απόλαυση (από τη safety belt) της ριψοκίνδυνης  κατάδυσης στον βυθό της θάλασσας, τον χωρίς επιστημονικές γνώσεις ακριβή εντοπισμό αστεριών, έως το άνευ υποχρεώσεων αλλά και φυσικών ικανοτήτων kinky sex. Τρέμει ο Γιος, όπως και άλλοι friends, σκεπτόμενος(;) μήπως κάποτε αποκτήσουν τέτοιου είδους νοημοσύνη τα profiles και "πέσουν" υπό το βάρος της ψευτιάς, της ματαιοδοξίας, της ανοησίας των κατόχων τους. Θεός φυλάξοι, και εκδηλωθεί  Επανάσταση των Profiles που διεκδικούν την αλήθειά τους. Άραγε τα α-νόητα άτομα δίχως προφίλ τί θα απογίνουν; Θα χαθεί η ταυτότητά τους, θα βρομίσει το κούτελό τους σε αυτήν την παλιοκοινωνία. 

 Ο Παππούς εξαιτίας covid-19 νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο. Στο δωμάτιο της καραντίνας υπήρχε μια ΑΙ: ιατρικό μηχάνημα (με κατακόρυφο ορθογώνιο σχήμα, με μικρό μόνιτορ στην κορυφή και με δύο πλαϊνούς βραχίονες αριστερά-δεξιά), το οποίο ήταν συνδεδεμένο με τον Παππού, προκειμένου να υποστηρίζει ζωτικές λειτουργίες του. Όταν ο Παππούς συνήλθε μια νοσοκόμα αποσύνδεσε το μηχάνημα και το μετακίνησε στη γωνιά του δωματίου. Στη μοναδική ολιγόλεπτη επίσκεψή του ο μασκοφορεμένος, για προστασία, Γιος αφηρημένα κρέμασε στο ηλεκτρονικό μηχάνημα το κασκόλ του και το καπέλο του, τα οποία ξέχασε να πάρει κατά την έξοδό του από το δωμάτιο. 

    Η εικαστική παρέμβαση του Γιου έγινε οικεία στον Παππού με την ασθενική όραση, ο οποίος  στις ώρες της μοναξιάς και της απόλυτης σιωπής δειλά δειλά άρχισε κουβέντα με τη 'νοημοσύνη'  που φορούσε και κασκόλ και καπέλο. Οι νοσοκόμες όταν μπήκαν στον θάλαμο διαπίστωσαν ότι ο Παππούς στρεφόμενος στο μηχάνημα, μιλούσε και αποφάσισαν να μην το πάρουν, ακόμα. Έτσι ο Παππούς ανενόχλητος με παραληρηματικό λόγο είπε τα πάντα στον «Κύριο με το κασκόλ και το καπέλο». 

παπαγάλος στα Βοτσαλάκια Πειραιά

 

Βγαίνουμε... Μάιος 2020

Περιμένοντας τη λήξη της καραντίνας                 

περιοριστήκαμε, αγχωθήκαμε, νευριάσαμε,  αλλά και  διαβάσαμε και γυμναστήκαμε

Αλήθεια... αναστοχαστήκαμε; επανατοποθετηθήκαμε στη ζωή με ουσιαστικές αξίες;

και θέλαμε τόσο πολύ να βγούμε έξω για να πάμε... πού; μας έλειψε... ποιός/ποιά;

μήπως η φρενίτιδα της κατανάλωσης;

Ξημερώνει λοιπόν, η μέρα που θα βγούμε

σαν να ακούγεται η φωνή της μαμάς, 

-πλύσου, χτενίσου, πιες το γάλα σου, ντύσου

Μένουμε σπίτι. Δεν μένουμε σιωπηλές, σιωπηλοί

Tα αθώα «σκάσε», «μη μιλάς», «δεν ξέρεις εσύ» που απευθύνουν οι γονείς στα παιδιά βάζουν τα θεμέλια μιας πιθανής μελλοντικής κακοποίησης που θα δεχθούν αυτά ως ενήλικα άτομα. Η συζήτηση για την ενδοοικογενειακή βία εστιάζει στην κακομεταχείριση που υφίστανται οι γυναίκες από τους άντρες και αφήνει  στο  περιθώριο την κακομεταχείριση των αντρών από τις γυναίκες –άλλο ένα θέμα ταμπού. Οι αρρωστημένες εξαρτήσεις αφορούν κάθε είδους σχέσεων –σύζυγοι, παιδιά εναντίον γονέων, γονείς εναντίον παιδιών–  με διάφορες εκδηλώσεις βίας (ξύλο, ειρωνεία, εκφοβισμός, υποτίμηση). Η παραμονή σε ασφυκτικό περιβάλλον οφείλεται είτε σε αντικειμενικούς παράγοντες (οικονομική δυσπραγία) είτε σε παθοψυχολογικά αίτια. Είναι αλήθεια ότι όσο μικρότερη αυτοεκτίμηση, όσο λιγότερες εμπειρίες διαθέτει ο άνθρωπος τόσο πιο εύκολα περνά στη θέση του θύματος αλλά και στη θέση του θύτη. 

    Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και η αγωνία του είναι να εξελιχθεί και να παραμείνει... άνθρωπος· δεν τα καταφέρνει πάντοτε, ενίοτε πισωγυρνά στα βαθιά κρυμμένα αρχέγονα ένστικτα,  –είτε διαμέσου της κυριαρχίας είτε διαμέσου της υποταγής. 

Πληθυντική αριστερά, Ιούλιος 2019

.

   Μετά τις Εθνικές Εκλογές

 

→Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν θεωρεί σωστό το ΚΙΝΑΛ (το οποίο μετρά περίπου 400.000 ψηφοφόρους) να συμμαχήσει μαζί του. Το δε ΚΙΝΑΛ ήλπιζε προεκλογικά (θεωρώντας ότι έχουν υποχρέωση) να επιστρέψουν στις αγκάλες του όσοι/όσες έφυγαν και προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
       Όλα τα Κόμματα εν χορδοίς και οργάνοις υποστηρίζουν ότι δέχθηκαν πιέσεις, ότι ο λαός βρέθηκε σε δίλημμα και ξεγελάστηκε για μια ακόμη φορά. Παιδαριώδη επιχειρήματα από όποιο πολιτικό Κόμμα και αν προέρχονται.  Δίχως σχολιασμό για το ότι στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 το ποσοστό της αποχής ήταν 44%, δηλαδή περίπου 4.000.000 πολίτες δεν προσήλθαν στις κάλπες. Ας δεχτούμε ότι τα 2 εκατομμύρια είχαν ανειλημμένες υποχρεώσεις, αρρώστησαν, βαρέθηκαν, πήγαν για μπάνιο. Τα υπόλοιπα 2, δυνάμει ψηφοφόροι εκατομμύρια δεν έχουν άποψη;

Πιστεύοντας κάποιοι ότι η πολιτική είναι παιχνίδι για ολίγους, ή ακόμη χειρότερα οικογενειακή υπόθεση, ίσως δεν θεωρούν γόνιμο, αποτελεσματικό να δραστηριοποιηθούν στην πολιτική -αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι ενεργοί πολίτες ‒πιθανόν δραστηριοποιούνται σε άλλου είδους χώρους. Η αποχή μαρτυρά ότι οι μεγάλοι σε ηλικία βαρέθηκαν να ακούν τσιτάτα, επιχειρήματα μεταπολεμικά, εμφυλιακά, μνημονιακά ενώ ένα τμήμα της νεολαίας διαβάζει, ενημερώνεται για την κλιματική αλλαγή, τη γενετική, τη ρομποτική και ανησυχεί για το μέλλον της στον πλανήτη Γη ‒θέματα που πιθανόν να αγγίξουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, και επομένως θα χρειαστούν άλλη προσέγγιση. Ο χώρος των μη ψηφισάντων είναι τεράστια δεξαμενή από την οποία μπορούσαν να αντλήσουν ψήφους και τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα (ΚΚΕ, Ένωση Κεντρώων, κ.ά.). Η μη προσέλκυση ψηφοφόρων, λοιπόν, χρεώνεται σε όλους τους πολιτευόμενους ως αποτυχία .

Οπωσδήποτε η εναλλαγή των κυβερνήσεων είναι υγιής ένδειξη της Δημοκρατίας. Η επάνοδος στην εξουσία, όμως, της πολιτικής Δεξιάς  που μαζί με το ΠΑΣΟΚ οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία, στα μνημόνια, που κατέστρεψε τον κοινωνικό ιστό, που λεηλάτησε τον δημόσιο πλούτο, έρχεται ως αποτέλεσμα της πολιτικής (φοροεισπρακτικής που λεηλάτησε τη μεσαία τάξη) που άσκησαν τα Αριστερά ή Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.
→Ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αποφάνθηκε ότι πρέπει όλοι οι Αριστεροί και οι ‘Αριστεροί’ να τον ακολουθήσουν. Μάλιστα, δήλωσε ότι δεν του αρέσει ο όρος ‘σοσιαλδημοκρατία’ με το επιχείρημα ότι η σοσιαλδημοκρατία απέτυχε στην Ευρώπη. Με άλλα λόγια, τι λέει; Προτιμητέο είναι το προϊόν που πουλάει και ας πάει στην ευχή η όποια ιδεολογία. Ο όρος που προτιμά, λοιπόν, είναι η ‘πληθυντική αριστερά’. Έτσι, συμπεραίνουμε, όσοι δεν έχουμε ενημέρωση εκ των έσω, ότι η ‘pluriel de gauche’... θριαμβεύει στην Ευρώπη.
Τι εκφράζει, όμως,  η πληθυντική Αριστερά; Τι πρεσβεύει; Και η Κεντροαριστερά τι είναι; Ποια η διαφορά της από τη λεγόμενη νεοφιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία; Θεωρείται απ’ ό,τι φαίνεται λογικό ότι θα συστρατευτούν οι αναποφάσιστοι σε πολιτικό Κόμμα αρκεί ένας ‘πρόεδρος’ που υποστηρίζει ό,τι θέλει και ξέρει(;) να σώσει τη χώρα, τον λαό ‒τον κόσμο, ίσως;‒να δώσει όνομα, επιθετικό προσδιορισμό σε χώρο απροσδιόριστο.
Οποιοσδήποτε μπορεί να εκφράσει άποψη και έχει το δικαίωμα να βαφτίσει τον χώρο στον οποίο δραστηριοποιείται, όπως αριστερό, κεντροαριστερό, κ.λπ. Όλα αυτά τα μιλιούνια ψηφοφόρων που προσδοκά ο ΣΥΡΙΖΑ ή/και το ΚΙΝΑΛ δεν θα πρέπει να μάθουν εκ των προτέρων τις κατευθυντήριες γραμμές, τα όρια, τους όρους της πληθυντικής αριστεράς, της κεντροαριστεράς; Να μην ξέρουν τους λόγους για τους οποίους θα υποταχθούν στο "κάλεσμα της ρήξης";  Μήπως οι μαριονέτες που αναμασάνε τα λεγόμενα του αρχηγού ‒που δεν προτείνουν ουσιαστική, ανατρεπτική, ευφάνταστη ιδέα‒ de facto ανήκουν στον χώρο της Κεντροαριστεράς; Ως σαν ο μόνος σκοπός της αριστερής πανστρατιάς να είναι η αντιπαράθεση στην πανστρατιά των Δεξιών ή στην ανατροπή της Νέας Δημοκρατίας. Με άλλα λόγια... γιούρια.

Το «ζω θα γίνει «έζησα»

Σε έναν κόσμο παλλόμενο
δεν υπάρχουν λάθη
υπάρχουν δρόμοι που δεν
μας έβγαλαν στο όνειρο,
ποιος φταίει;
στη συνειδητή διαδρομή
ούτε το Eγώ ούτε οι Άλλοι.
 

Δίπλα μου σε θέλω, να μη
χρειάζομαι τις φωτογραφίες σου,
αν δεν είσαι,
μαράζι οι πόζες σου,
δεν τις χρειάζομαι.
Ντύσε τα λόγια μου με όποια
μουσική σού αρέσει
μόνο να είναι Ωδή στη χαρά,
αντί για φυσαρμόνικα,
πιάνο.
 

Πιάνω νέα διαδρομή
φωτεινή
παρέα με την ηθική μου, που
δεν μπορώ να την εξηγήσω, δεν
μπαίνει σε καλούπια,
με περιορίζει,
με πνίγει.
Συντροφιά πολλά χρόνια
μιλάει,
σήκω προχώρα,
όχι για να αλλάξεις τον κόσμο, αλλάζει
προς το καλύτερο; προς το
χειρότερο; ποιος κρίνει;
Προχώρα όχι για να φτιάξεις τον κόσμο,
δεν ξέρεις πώς, δεν έχεις το
πρότυπο το άριστο.
Πέτα βαρίδια,
θα έρθει η στιγμή,
το «ζω θα γίνει «έζησα»,
έζησα με τις ευθύνες μου.-

Κόσμος, είχε την έννοια του κοσμήματος

για τους Αρχαίους Έλληνες 

Κάποτε το motto (εμβληματικό απόφθεγμα) ήταν: προσαρμογή και ευελιξία του ανθρώπου σε έναν Κόσμο
που συνεχώς μεταβάλλεται. 

    

tiger love

Πρωτοχρονιά 2018

Ας δώσω μια ευχή στον εαυτό μου, 
όπως θα ήθελα να μου ευχηθεί κάποιος:

εύχομαι να πραγματοποιηθούν τα όνειρά σου,
όνειρα που παραμένουν βαθιά στην ψυχή σου, 
ως ανάγκες πια ας λάμψουν 

σαν αστέρια στον ουρανό του 2019

 

Πριν ξεκινήσει ο καταιγισμός των ευχών, 

πριν την επιτηδευμένη χαρά για τον ερχομό του νέου έτους, πριν, πριν, πριν

ας αναλογιστούμε σχετικά με την περσινή πρωτοχρονιά

Ποια όνειρά μας υλοποιήσαμε; Πόσα; 

Αν όχι, πόσο κοντά ήρθαμε στα όνειρά μας;

Πόσες φορές συμβουλέψαμε 
άλλα άτομα να είναι τολμηρά; 

Εμείς; 

Αφαιρέσαμε φοβίες; Ή μήπως προσθέσαμε;

Πόσες φορές δειλιάσαμε; 

Πόσες φορές παραφράσαμε το «κάνε χώρο στην αγάπη» και

το ταυτίσαμε με το «δώσε τόπο στην οργή»; 

Πόσες φορές αντί να ανοίξουμε τα χέρια μας 
για να αγκαλιάσουμε τη χαρά,
τα στήσαμε σε πλήκτρα; 

Πόσες φορές κλείσαμε την πόρτα σε πρόσωπα αγαπητά; 

πόσες; πόσες; πόσες;

 

Ή για πόσο ακόμα θα χτυπάμε το κεφάλι μας σε τοίχο στιβαρό, χτισμένο με φοβίες;

Αξίζει η ζωή μας;

Καταλάβαμε ότι ο άνθρωπος είναι υπέροχος στην ατέλειά του;

Πόσο αξίζει το γέλιο, το αυθόρμητο που προέρχεται από τα βάθη του σώματος 
και  ενεργοποιεί μύες του προσώπου, το μάθαμε;  

Πόσες φορές κρυφτήκαμε πίσω από μια οθόνη;

Ή μήπως πειστήκαμε ότι οι ηλεκτρονικές φιγούρες, οι γκριμάτσες ικανοποιούν 
τα βαθύτατα συναισθήματά μας; 

Αν όχι;

Μήπως, επειδή δεν βγήκε το τζίνι από το λυχνάρι, νιώθουμε την ανία και την απογοήτευση της επανάληψης των ίδιων ευχών;

Κλείνει ο κύκλος: Πόσο εφευρετικοί γίναμε στις δικαιολογίες για να αποφύγουμε την αγάπη;