🐈
Η γάτα,
η «κάτια» στο Βυζάντιο, η
«γαλή» στην αρχαία ελληνική γλώσσα
|
λατρεύει την ανεξαρτησία, την καθαριότητα,
τα χάδια, τις αγκαλιές και ζηλεύει φρικτά |
Η άσπρη γάτα συμβολίζει το ασημένιο φεγγάρι που τρυπώνει στις γωνιές
και καθαρίζει τον ουρανό για τη μέρα που έρχεται. Η άσπρη γάτα είναι ο «καθαριστής»,
ή το ζώο που καθαρίζει τον εαυτό του». Είναι αυτό που περιγράφει η σανσκριτική
λέξη Mangaras, που σημαίνει «ο ιχνηλάτης
κυνηγός· ο ερευνητής· αυτός που αναζητά». Η άσπρη γάτα είναι ο κυνηγός και ο
δολοφόνος, που του φωτίζει το δρόμο το ασημένιο φεγγάρι. Όλοι οι σκοτεινοί,
κρυμμένοι τόποι και τα πλάσματα αποκαλύπτονται κάτω από αυτό το ανελέητα απαλό
φως. Δεν μπορείς να διώξεις την άσπρη γάτα σου, γιατί ή άσπρη γάτα σου, είσαι
εσύ. Δεν μπορεί να κρυφτείς από την άσπρη γάτα σου, γιατί η άσπρη γάτα σου,
κρύβεται μέσα σου. Βιβλίο «Η γάτα μέσα μας», του Μπάροουζ (William S. Burroughs)
Οι γάτες "συγκατοικούν"
με τους ανθρώπους για περίπου 9.000 χρόνια .
Αρκετοί λαοί όπως οι Κέλτες,
Έλληνες, Κινέζοι, Ιάπωνες, Άραβες θεωρούσαν τη γάτα ιερό ζώο, μάλιστα στην Αίγυπτο λάτρευαν τη θεά Μπαστ (με γατίσια χαρακτηριστικά) και στην
Ινδία τη Σάσθτ.