Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ (ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ) ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (1914)

χριστουγεννιάτικη εκεχειρία τον Δεκέμβριο του 1914

O Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ή Μεγάλος Πόλεμος, γνωστός και ως «πόλεμος των χαρακωμάτων» ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1914. Οι συμμετέχοντες εκτιμούσαν ότι επρόκειτο για σύντομο πόλεμο, ο οποίος θα τελείωνε μέχρι τα Χριστούγεννα. Δυστυχώς, ο αριθμός των σκοτωμένων τα Χριστούγεννα άγγιξε τον αριθμό του 1.000.000. Επιπλέον ο πόλεμος τερματίστηκε 4 χρόνια αργότερα (11 Νοεμβρίου 1918) και οι νεκροί υπολογίζονται σε 10.000.000.

Ο Παντελής Κολιότσος στο βιβλίο του Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου μέσα από γράμματα στρατιωτών, φωτογραφίες, αρχεία στρατηγείων προσπαθεί να αποδώσει το κλίμα της χριστουγεννιάτικης εκεχειρίας τον Δεκέμβριο του 1914, που δεν αναφέρεται σε κανένα ιστορικό βιβλίο.

……………..

24 Δεκεμβρίου

Καθώς πλησίαζε η μέρα των Χριστουγέννων, η διάθεση των
στρατιωτών για ένα διάλειμμα μεγάλωνε, καθώς μάλιστα άνοιγαν δέματα με δώρα, ευχετήριες κάρτες και διάφορες λιχουδιές που κατέφθαναν από τα σπίτια τους.

……………………….

Η αφορμή δόθηκε από μια γερμανική μπότα η οποία έπεσε ξαφνικά μες στο χαράκωμα των Άγγλων.

Είχαν μόλις στολίσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο τους: ένα γυμνό κλαδί, που ωστόσο έμοιαζε ανθισμένο από τα αναμμένα κεράκια και τα κινέζικα φαναράκια. Κι αφού το ’στησαν μες στο αμπρί, κάθισαν γύρω του και άρχισαν να τραγουδάνε διάφορα λαϊκά τραγούδια και χριστουγεννιάτικα κάλαντα.

            Τα δυο χαρακώματα σ’ αυτό το σημείο ήταν πολύ κοντά –σχεδόν 50 μέτρα. Τελειώνοντας η χορωδία, ένας στρατιώτης σηκώθηκε και άρχισε να τραγουδάει μόνος και να χορεύει. Τα λόγια του τραγουδιού ήταν αστεία. Ο στρατιώτης ήταν βαρύτονος με φωνή τόσο δυνατή, ώστε σίγουρα θα ξεπέρασε τα πενήντα μέτρα, γιατί, τελειώνοντας το τραγούδι του, ένα ομαδικό χειροκρότημα ακούστηκε στα γερμανικά χαρακώματα και φωνές που κραύγασαν «Μπράβο Τόμμυ! Μπράβο Τόμμυ». Την ίδια στιγμή κατέφθασε από ψηλά η γερμανική μπότα.

            Στην περίπτωση της χειροβομβίδας οι στρατιώτες τινάζονται και τρέχουν όσο πιο μακριά προλαβαίνουν, ενώ οι πιο γενναίοι αρπάζουν ένα σακί, που το ’χουν πρόχειρο, να την κουκουλώσουν πριν εκραγεί. Η μπότα ήταν βέβαια πολύ μεγαλύτερη από χειροβομβίδα. Και δεν έβγαλε από μέσα εκρηκτικά –το αντίθετο: καραμέλες έβγαλε στην αρχή και κατόπιν λουκάνικα. Ένα σημείωμα έγραφε στα αγγλικά: «Συμφωνείτε να τραγουδήσουμε την «Άγια Νύχτα» μαζί;».

Χωρίς να χάνει καιρό, ο βαρύτονος βγήκε στο παραπέτο κι έβγαλε μια φωνή σε σπασμένα γερμανικά: «Γιααα… Θα δώσω το σύνθημα με μια τουφεκιά…».

Για πρώτη φορά από τότε που άρχισε ο πόλεμος ο πυροβολισμός που ακούστηκε δεν ήταν για σκοτωμό.

Τραγούδησαν την Άγια Νύχτα μαζί, η κάθε πλευρά στη γλώσσα της, «Στίλε Ναχτ» και «Χόλι Νάιτ», καμιά όμως παραφωνία δεν ακούστηκε.

Ήταν η πρώτη εκδήλωση της Ανακωχής των Χριστουγέννων, που αλλιώς ονομάστηκε «Μικρή Ειρήνη σε έναν Μεγάλο Πόλεμο».

 Η λήξη της ανεπίσημης εκεχειρίας έληξε με την απόφαση του Γενικού Επιτελείου του Γερμανικού Στρατού σύμφωνα με την οποία «από σήμερον 1/1/15 και μετά τη 12μ.μ. απαγορεύουμε στους στρατιώτες να βγαίνουν από τα χαρακώματά τους. Κάθε απόπειρα συμφιλίωσης θεωρείται εθνική προδοσία και τιμωρείται με θάνατο δια τυφεκισμού».

………………………

            Το πρωί της Πρωτοχρονιάς οι Γερμανοί είδαν με έκπληξη ένα πανό απλωμένο στην κορυφή του βρετανικού ορύγματος, ένα σεντόνι που έγραφε στα γερμανικά: ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ». Σ απάντηση οι Γερμανοί στρατιώτες κύλησαν ένα βαρέλι ως τη μεσαία γραμμή, φωνάζοντας: «Ελάτε να το πάρετε. Είναι μπύρα». Κανένας δεν βγήκε.

http://www.theliberaloc.com