Tα αθώα «σκάσε»,
«μη μιλάς», «δεν ξέρεις εσύ» που απευθύνουν οι γονείς στα παιδιά είναι τα
θεμέλια της πιθανής μελλοντικής κακοποίησης που θα δεχθούν ως ενήλικα άτομα. Η συζήτηση
για την ενδοοικογενειακή βία εστιάζει στην κακομεταχείριση που υφίστανται οι
γυναίκες από τους άντρες και αφήνει
στο περιθώριο την κακομεταχείριση
των αντρών από τις γυναίκες –άλλο ένα θέμα ταμπού. Οι αρρωστημένες εξαρτήσεις
αφορούν κάθε είδους σχέσεις –σύζυγοι, παιδιά εναντίον γονέων, γονείς εναντίον
παιδιών– με πολλές εκφράσεις βίας (ξύλο,
ειρωνεία, εκφοβισμός, υποτίμηση). Η παραμονή σε ασφυκτικό
περιβάλλον οφείλεται είτε σε αντικειμενικούς παράγοντες (οικονομική δυσπραγία)
είτε σε παθοψυχολογικά αίτια. Είναι αλήθεια ότι όσο μικρότερη αυτοεκτίμηση, όσο
λιγότερες εμπειρίες διαθέτει ο άνθρωπος τόσο πιο εύκολα περνά στη θέση του
θύματος αλλά και στη θέση του θύτη.
Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και η αγωνία του είναι να
γίνει και να παραμείνει άνθρωπος· δεν τα καταφέρνει πάντοτε, κάποιες φορές κάνει
πισωγυρίσματα. Σε περίοδο κρίσεων (είτε προσωπικών είτε συλλογικών) αναδύεται
το φοβισμένο ζώο που αντιλαμβανόμενο τη μηδαμινότητά του, την ανεπάρκειά του
εκδηλώνει αρχέγονα ένστικτα –είτε κυριαρχίας είτε υποταγής. Η συμβολή των
αρχαίων Ελλήνων στοχαστών στο γίγνεσθαι ήταν η εμφάνιση της έννοιας διανόηση με την κατάθεση υποθέσεων,
θεωριών. Εξύψωσαν τον άνθρωπο, έθεσαν διαχωριστικές γραμμές από τα ά-λογα όντα ενώ αμφισβήτησαν τη θεϊκή υπόσταση . Ωστόσο ούτε καλοί, συνετοί ήταν
(συμμετείχαν σε έριδες,