...πρωταγωνίστριες σε δράμα, που δικαίως αποκτά τον χαρακτηρισμό «ιστορικό» αφού
θα επηρεάσει ποικιλοτρόπως τον ελληνικό βίο.
Ο πατέρας του δολοφονημένου από ρατσιστές 27χρονου Πακιστανού Σαχζάτ Λουκμάν |
7 Οκτωβρίου
2020. Το πολιτικό κόμμα Χρυσή Αυγή (εκλεγμένο να μην το ξεχνάμε) καταδικάστηκε,
για τις εγκληματικές του ενέργειες που στόχο είχαν να πλήξουν το δημοκρατικό πολίτευμα -όχι ο
φασισμός, όχι η νοσηρή ιδεοληψία περί φυλετικής ανωτερότητας.
Ας προσεγγίσουμε την κατάσταση από διαφορετική γωνία μακριά από τσιτάτα, σπέκουλα, χιλιοδοσμένους όρκους για την προστασία της ακριβής δημοκρατίας.
Βομβαρδιζόμαστε με 'άψογες' γυναίκες που περιφέρουν την αγένειά τους, τον δήθεν δυναμισμό τους, που αλλάζουν το πρόσωπό τους (μήπως, στα αλήθεια, το μισούν;) με χειρουργικές επεμβάσεις, με μακιγιάζ, με ψηφιακά φίλτρα (πιο ασφαλής τρόπος) προκειμένου να αποσπάσουν εφήμερο θαυμασμό. Έρχονται, λοιπόν, μία Μάγδα και μία Μαρία και ανατρέπουν τα standards. Η αυθεντικότητα μεταλλάσσεται σε φαντασιακό σύμβολο, που τείνει να εξαφανιστεί.
📌Η Μάγδα-μάνα με την παρουσία της στο δικαστήριο καθ’ όλη τη διάρκεια της πολύχρονης δίκης, ως άλλη Ερινύα, εξέφραζε όχι μόνο τον δικό της πόνο για τον χαμό του
δημιουργήματος της (η γέννηση ανθρώπου επισκιάζει οποιοδήποτε άλλο προσωπικό έργο) αλλά και την πανανθρώπινη αγανάκτηση, θυμό μπροστά στην αδικία. «Δεν δικαιώθηκε το παιδί μου. Δικαιώθηκε η κοινωνία», πολιτική σκέψη. Είναι η γυναίκα-σύμβολο που σεβόμενη τον εαυτό της επιμένει, ενθαρρύνει, δίνει ελπίδα. Χαιρόμαστε με την ικανοποίηση που νιώθει επειδή είναι αυτή που ενσαρκώνει την παιδική μας αφέλεια: στο τέλος το καλό νικά το κακό.
Συνηγόρησε η τύχη και μετά από διαδικασία κλήρωσης η δικαστικός Μαρία Λεπενιώτη ανέλαβε τη διεξαγωγή της δίκης. Η ετυμηγορία του κράτους δικαίου είναι ένα είδος λύτρωσης σε μια χώρα, ίσως τη μοναδική, που δεν τιμώρησε τους Έλληνες που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς ναζί στον Β΄ΠΠ. Μαρία Λεπενιώτη: η Ελλάδα απέκτησε την αντι-Μαρίν ΛεΠεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου