Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020

1394 έτη μετά ο Ακάθιστος Ύμνος εψάλει...

ως επίκληση στην Παναγία, αυτή τη φορά στον Μητροπολιτικό Ναό της Αθήνας (24 Ιουλίου 2020)



Η Ιστορία προχωρά, προσπερνά, χαράσσει την πορεία της ‒δεν είναι ο στεγνός, άχρωμος δάσκαλος που τιμωρεί. Μάλλον είναι άστοχη η άποψη ότι ένα γεγονός, μία προσωπικότητα αλλάζει τον ρου της Ιστορίας, δεδομένου ότι πρόκειται για μακρά διαδοχή απρόβλεπτων γεγονότων. Μέσω των δυνάμει πολυάριθμων προοπτικών δεν είναι προβλέψιμη  η πορεία της Ιστορίας ή ο σκοπός της, αν μπορεί να γίνει λόγος για καθορισμένο σκοπό της Ιστορίας.  
Η μελέτη του παρελθόντος συμβάλει στον εντοπισμό διαφορετικών επιλογών στο παρόν αλλά και στην στην όσο το δυνατόν καλύτερη  κατανόηση των σύγχρονων πολιτικών τακτικών που ακολουθούνται προκειμένου να ολοκληρωθεί ένα μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχέδιο.

Με αφορμή την απόφαση του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν Ρετζέπ Ταγίν για μετατροπή του χριστιανικού ναού της του Θεού Αγίας Σοφίας σε μουσουλμανικό τζαμί αναφέρω κάποια πραγματολογικά στοιχεία. Όχι γιατί υπερασπίζομαι την αναβίωση της Μεγάλης Ιδέας· στην Ισταμπούλ (πρώην Κωνσταντινούπολη) κατοικεί μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων και οποιαδήποτε επιχείρηση

Τρίτη 21 Ιουλίου 2020

Τέχνη Μπαρόκ-Art Baroque, ΕΠΟ 40

φοιτητική εργασία της Ναυσικάς Αλειφέρη
για την ΕΠΟ 40 του ΕΑΠ
Peter Paul Rubens, 1577-1640





Το κύρος της Ρωμαιοκαθολικής Eκκλησίας είχε πληγεί από τη διαμαρτυρία για τον τρόπο λειτουργίας της από τον κληρικό-θεολόγο Μαρτίνο Λούθηρο (1483-1546). Η αντεπίθεση της Εκκλησίας, που ήδη είχε ξεκινήσει με αλλαγές στους κόλπους της μετά την άλωση της Ρώμης (το 1527) από τον ισπανό λουθηρανό Κάρολο Ε΄, επικυρώθηκε στη Σύνοδο του Τρέντο (1545-1563). Έδωσε σαφείς οδηγίες στο πλαίσιο της Αντιμεταρρύθμισης στους καλλιτέχνες ώστε η απεικόνιση θρησκευτικών θεμάτων πιο συγκινησιακή. Κατά τον Ισπανό Ιγνάτιο Λογιόλα (1491-1556), ιδρυτή του Τάγματος των Ιησουιτών, ο ερεθισμός των αισθήσεων θα συνέβαλε στην πνευματική φώτιση των πιστών. Το καλλιτεχνικό ρεύμα Μπαρόκ (1600-1750) γεννήθηκε στη Ρώμη· στόχος του ήταν να εξάρει τον θρίαμβο του Καθολικισμού στην περίοδο που ο αιματηρός Τριακονταετής Πόλεμος (1618-1648) των Καθολικών με τους Προτεστάντες συγκλόνιζε την Ευρώπη.[1] Το Μπαρόκ εξαπλώθηκε στη Νότια Ευρώπη και έφτασε έως την Κεντρική και Νότια Αμερική που είχαν κατακτηθεί από την καθολική Ισπανική αυτοκρατορία. Σημαντικός αρχιτέκτονας της εποχής ο Μπερνίνι (Bernini Lorenzo, 1598-1680) απέδωσε εικαστικά τη μεγάλη αγκαλιά της Εκκλησίας: δύο τεράστιοι βραχίονες κιονοστοιχιών περιβάλλουν την οβάλ πλατεία που βρίσκεται μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό. Η προπαγάνδα συνοψίζεται στα λόγια του Μπερνίνι: [οι βραχίονες] «αγκαλιάζουν τους καθολικούς για να ενδυναμώσουν την πίστη τους, τους αιρετικούς για να τους συμφιλιώσουν με την εκκλησία, και τους απίστους για να τους διδάξουν την πραγματική πίστη».[2] 



 
Blenheim Palace

Αρχιτεκτονική



Ο όρος Μπαρόκ, προέρχεται από την πορτογαλική λέξη barroco= παραμορφωμένο μαργαριτάρι. Οι κριτικοί τέχνης τον 17ο αιώνα έκριναν τα αρχιτεκτονήματα, που απομακρύνονταν από τους κανόνες της Κλασικής Αρχαιότητας, ως παράδοξα. Το 1764 ο Winckelmann στο βιβλίο του Ιστορία της Τέχνης της Αρχαιότητας αναφέρει ότι το Μπαρόκ

Κυριακή 3 Μαΐου 2020

Βγαίνουμε... Μάιος 2020

Περιμένοντας τη λήξη της καραντίνας                 


περιοριστήκαμε, αγχωθήκαμε, νευριάσαμε,  αλλά και  διαβάσαμε και γυμναστήκαμε

Αλήθεια... αναστοχαστήκαμε; επανατοποθετηθήκαμε στη ζωή με ουσιαστικές αξίες;

και θέλαμε τόσο πολύ να βγούμε έξω για να πάμε... πού; μας έλειψε... ποιός/ποιά;

μήπως η φρενίτιδα της κατανάλωσης;

Ξημερώνει λοιπόν, η μέρα που θα βγούμε

σαν να ακούγεται η φωνή της μαμάς, 
-πλύσου, χτενίσου, πιες το γάλα σου, ντύσου

Σάββατο 2 Μαΐου 2020

Harari is talking abour covid-19

Yuval Noah Harari

Historian, philosopher and the bestselling author
 April 2020


The modern world has been shaped by the belief that humans can outsmart and defeat death. That was a revolutionary new attitude. For most of history, humans meekly submitted to death. Up to the late modern age, most religions and ideologies saw death not only as our inevitable fate, but as the main source of meaning in life. The most important events of human existence happened after you exhaled your last breath. Only then did you come to learn the true secrets of life. Only then did you gain eternal salvation, or suffer everlasting damnation. In a world without death – and therefore without heaven, hell or reincarnation – religions such as Christianity, Islam and Hinduism would have made no sense. For most of history the best human minds were busy giving meaning to death, not trying to defeat it.
The Epic of Gilgamesh, the myth of Orpheus and Eurydice, the Bible, the Qur’an, the Vedas, and countless other sacred books and tales patiently explained to distressed humans that we die because God decreed it, or the Cosmos, or Mother Nature, and we had better accept that destiny with humility and grace. Perhaps someday God would abolish death through a grand metaphysical gesture such as Christ’s second coming. But orchestrating such cataclysms was clearly above the pay grade of flesh-and-blood humans.
Then came the scientific revolution. For scientists, death isn’t a divine decree – it is merely a technical problem. Humans die not because God said so, but because of some technical glitch. The heart stops pumping blood. Cancer has destroyed the liver. Viruses multiply in the lungs. And what is responsible for all these technical problems? Other technical problems. The heart stops pumping blood because not enough oxygen reaches the heart muscle. Cancerous cells spread in the liver because of some chance genetic mutation. Viruses settled in my lungs because somebody sneezed on the bus. Nothing metaphysical about it.
And science believes that every technical problem has a technical solution. We don’t need to wait for Christ’s second coming in order to overcome death. A couple of scientists in a lab can do it. Whereas traditionally death was the speciality of priests and theologians in black cassocks, now it’s the folks in white lab coats. If the heart flutters, we can stimulate it with a pacemaker or even transplant a new heart. If cancer rampages, we can kill it with radiation. If viruses proliferate in the lungs, we can subdue them with some new medicine.

True, at present we cannot solve all technical problems. But we are working on them. The best human minds no longer spend their time trying to give meaning to death. Instead, they are busy extending life. They are investigating the microbiological, physiological and genetic systems responsible for disease and old age, and developing new medicines and revolutionary treatments.

Σάββατο 11 Απριλίου 2020

Μένουμε σπίτι. Δεν μένουμε σιωπηλές, σιωπηλοί





Tα αθώα «σκάσε», «μη μιλάς», «δεν ξέρεις εσύ» που απευθύνουν οι γονείς στα παιδιά βάζουν τα θεμέλια μιας πιθανής μελλοντικής κακοποίησης που θα δεχθούν αυτά ως ενήλικα άτομα. Η συζήτηση για την ενδοοικογενειακή βία εστιάζει στην κακομεταχείριση που υφίστανται οι γυναίκες από τους άντρες και αφήνει  στο  περιθώριο την κακομεταχείριση των αντρών από τις γυναίκες –άλλο ένα θέμα ταμπού. Οι αρρωστημένες εξαρτήσεις αφορούν κάθε είδους σχέσεων –σύζυγοι, παιδιά εναντίον γονέων, γονείς εναντίον παιδιών–  με διάφορες εκδηλώσεις βίας (ξύλο, ειρωνεία, εκφοβισμός, υποτίμηση). Η παραμονή σε ασφυκτικό περιβάλλον οφείλεται είτε σε αντικειμενικούς παράγοντες (οικονομική δυσπραγία) είτε σε παθοψυχολογικά αίτια. Είναι αλήθεια ότι όσο μικρότερη αυτοεκτίμηση, όσο λιγότερες εμπειρίες διαθέτει ο άνθρωπος τόσο πιο εύκολα περνά στη θέση του θύματος αλλά και στη θέση του θύτη. 
    Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και η αγωνία του είναι να εξελιχθεί και να παραμείνει... άνθρωπος· δεν τα καταφέρνει πάντοτε, ενίοτε πισωγυρνά στα βαθιά κρυμμένα αρχέγονα ένστικτα,  –είτε διαμέσου της κυριαρχίας είτε διαμέσου της υποταγής.