ΤΟ ΚΕΝΟ ΠΟΥ ΚΟΧΛΑΖΕΙ

Στην κλασική φυσική κενό λέγεται ο χώρος όπου δεν υπάρχει κανένα ίχνος ύλης. Αυτός ο ορισμός βασίζεται σε κάποιες παραδοχές που θεωρούνται αυτονόητες και προφανείς. Προϋποθέτει δηλαδή ότι υπάρχει ύλη ξεχωριστή από το κενό, ότι μπορούμε ξεκάθαρα να πούμε πως σ’ έναν δεδομένο χώρο δεν περιέχεται τίποτε, δεν υπάρχει καθόλου ύλη.

……..Η κλασική φυσική υπέθεσε την ύπαρξη του αιθέρα, μιας μυστηριώδους ουσίας που πληροί κάθε χώρο. Η ειδική θεωρία της σχετικότητας (1905) έδειξε πως η υπόθεση αυτή ήταν περιττή και πως το κενό μπορούσε να είναι πραγματικά κενό.

The One True Key To Forgiving Yourself by Deepak Chopra

Τσόπρα Ντίπακ

Ο πνευματικός ηγέτης και συγγραφέας τού «Για ποιο πράγμα είστε πεινασμένοι;» εξετάζει πώς μπορούμε να βρούμε αυτο-αποδοχή.

Κατά κάποιο τρόπο, ακόμη και σε μια κουλτούρα που δίνει συγχώρεση, η ενοχή δεν είναι τόσο εύκολο να διαγραφεί. Αν έχετε κάνει κάτι για το οποίο αισθάνεστε βαθιά ντροπή ή ενοχή, τα συναισθήματά σας βρίσκονται κάπου στην ακόλουθη κλίμακα: Έκανα ένα τρομερό πράγμα. Έχω ένα τρομερό μυστικό. Κάποιος με έκανε να αισθάνομαι ότι είμαι ένα τρομερό πρόσωπο. Ή είμαι ένα τρομερό πρόσωπο.

FEDERICO GARCIA LORCA

ΛΕΟΝΑΡΔΟ

Να καίγεσαι και να μη μιλάς είναι η χειρότερη κόλαση. Τι κέρδισα εγώ με την περηφάνια μου, που σ’ άφησα να ξαγρυπνάς νύχτες και νύχτες χωρίς να σε βλέπω; Τίποτα! Κέρδισα μόνο τη φωτιά που φούντωνε πιο δυνατή μέσα μου. Μην πιστεύεις πως ο καιρός γιατρεύει, μην πιστεύεις πως οι τοίχοι σε κρύβουν και σε προστατεύουν: αυτά είναι ψέματα, ψέματα. Άμα ο καημός φτάσει στο κόκαλο, τίποτα δεν τον ξεριζώνει.

ΝΥΦΗ

Σταμάτα. Δεν αντέχω να σ’ ακούω. Δεν αντέχω ν’ ακούω τη φωνή σου. Είναι σαν να μου δίνεις ένα μπουκάλι δυνατό γλυκό κρασί και μου στρώνεις να κοιμηθώ πάνω σε τριαντάφυλλα. Η φωνή σου με τραβάει κάτω, ξέρω πως πνίγομαι, αλλά δεν κάνω τίποτα για να ξεφύγω.

ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ

(Αρπάζει τον Λεονάρδο από το πέτο). Φύγε. Χάσου από ’δω και μην ξαναπατήσεις.

..........................................................................

 ΦΕΓΓΑΡΙ

Είμαι κύκνος καμπυλωτός σε ποταμό,

μάτι σε θεόρατο καμπαναριό

και ψεύτικο χάραμα στις φυλλωσιές.

Εμένα δεν μου ξεφεύγει κανένας.

Ίσκιους δεν θέλω πουθενά. Οι αχτίδες μου