Θεία τιμωρία ή αβελτηρία εξουσιαστών

BANKSY

-Τον 12ο αιώνα οι Βίκινγκς 
επιτέθηκαν στη Βρετανία. 
Οι Βρετανοί παρομοίαζαν τους Βίκινγκς σαν «μεγάλες σφήκες που τσιμπούν» και «πεινασμένους λύκους». Ο Αλκουίνος της Υόρκης, (ο πιο διακεκριμένος Άγγλος της εποχής του και σύμβουλος του φράγκου βασιλιά Kαρλομάγνου) ηθικολογούσε λέγοντας ότι απέτυχαν οι μοναχοί  να ζήσουν σύμφωνα με το μοναστικό ιδεώδες και γι αυτό: ο Θεός τούς τιμωρούσε για την απιστία τους σ’ Εκείνον. (Οι Βίκινγκς του Donald Logan, εκδ. Οδυσσέας, 2007).

-Η Κωνσταντινούπολη του 15ου αιώνα -ανάλογα με την κοινωνική θέση του σχολιαστή-κριτή ήταν είτε η «Βασιλίδα Πόλι» είτε η «αμαρτωλή πόλη». Η άποψη των Κωνσταντινουπολιτών για τις αλώσεις της πόλης -από τους Λατίνους (1204), από τους Οθωμανούς (1453)- ήταν ότι οι ήττες οφείλονταν στην αλαζονεία, στην πολυτέλεια, στην αμέλεια θρησκευτικών καθηκόντων που είχαν επιδείξει τα προηγούμενα έτη. Θεωρούσαν ότι ήταν η δίκαιη τιμωρία που υπαγορεύτηκε από τον Θεό.

2016

-Διανύοντας και ολοκληρώνοντας, σύντομα, τον 6ο χρόνο της οικονομικής αστάθειας (που η κρίση τείνει να γίνει κανονικότητα) οι εκκλησιαστικοί εκπρόσωποι υπαινίσσονται ότι οι έλληνες πολίτες ξέφυγαν από τον δρόμο του Θεού.

Διαχρονικά πρόκειται για διαστρέβλωση και υποβάθμιση της θεϊκής υπόστασης και της πνευματικής σημασίας που αποδίδεται στον όρο ‘θείο’ και ταυτόχρονα για μετακύλιση των ευθυνών στον λαό προκειμένου να δικαιολογηθεί η αβελτηρία ή/και η αναλγησία των αρχουσών τάξεων.

 Οι έχοντες και κατέχοντες κατακεραυνώνουν τους Έλληνες πολίτες γιατί υπήρξαν υπερκαταναλωτικοί. Να σημειωθεί ότι και πριν από την είσοδο της χώρας στο οικονομικό Μνημόνιο (=στραγγαλισμός) (2010) υπήρχαν ‘κόκκινα’ δάνεια και μάλιστα φημολογείται ότι κυκλώματα κρατούσαν χαμηλά τις τιμές στους πλειστηριασμούς προκειμένου τα ακίνητα να πωληθούν ‘μπιρ παρά’…

...κ.ά. δεινά...

2016

O Δαίμων στην ελληνική γλώσσα σημαίνει αυτός που διανέμει τη μοίρα (καλή ή κακή) στους ανθρώπους.

Έτσι κάποιος/α γίνεται ευδαίμων ή… Δυσδαιμόνα.

Καλές Άφθονες Πλούσιες Ευχές

για Εύνοια από τον Δαίμονα

ώστε να Ευδαιμονήσουμε

και... αμερικάνικα άλογα

Μάστανγκ Foto: Kelly Jay 

 

 

 

Στις αμερικάνικες καουμπόικες κινηματογραφικές 

ταινίες το σενάριο είναι παρόμοιο: οι Δυτικοί προστατεύουν το οχυρό τους από τις "κακές" φυλές των Ινδιάνων -απαραίτητο αξεσουάρ της κάθε φυλής ο "σοφός" γέρος.

Οι Νative (γηγενείς κάτοικοι) διακρίνονται για την ιππευτική τους ικανότητα αλλά και για τον σεβασμό που δείχνουν στα άλογα. Μάλιστα, αρκετά ονόματα Ινδιάνων περιλαμβάνουν τη λέξη «άλογο».

 

Υπάρχει, όμως, μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια...

Η ήπειρος Αμερική δεν είχε άλογα!!!  Η αμερικάνικη πανίδα περιλάμβανε βίσονες και λάμα!

Οι κινηματογραφικές ταινίες της δεκαετίας του 1950 έως 1970 βασίζονται σε γεγονότα που είχαν εκτυλιχτεί κατά τη διάρκεια του 18ου και 19ου αιώνα. Ειδικότερα, τον 19ο αιώνα οι λευκοί χριστιανοί αποικιοκράτες είχαν αποφασίσει να περιορίσουν τις τοπικές φυλές σε καταυλισμούς ώστε να μπορέσουν να καρπωθούν τον πλούτο των εδαφών τους. Φερ’ ειπείν χρυσό και άργυρο (μέταλλα, τα οποία λόγω του ότι βρίσκονταν σε μεγάλο βάθος δεν εκμεταλλεύονταν οι Ινδιάνοι), κακάο και την υπέροχη φημισμένη μεξικάνικη βανίλια. 

η Βανίλια είναι είδος ορχιδέας
(ουδεμία σχέση με το χημικό κατασκεύασμα που πωλείται σε φιαλίδια
και χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική)

Το όνομα ‘Τρελό άλογο’ ανήκε στον Τασούνκα Ουίτκο∙ επρόκειτο για τον αρχηγό  των Λακότα.  Το ‘Τρελό άλογο’ ήταν επικεφαλής των ινδιάνικων φυλών (όπως Τσεγιέν, Σιου), οι οποίες υπερασπιζόμενες τα κυριαρχικά τους δικαιώματα ηττήθηκαν από τους λευκούς χριστιανούς (καθολικοί, προτεστάντες) κατακτητές το 1876, στη μεγάλη φονική μάχη στο Little Bighorn (ποταμός). 

Τα άλογα (μαζί με τα όπλα και τις ασθένειες, που θέρισαν τους ντόπιους κατοίκους) στη Νέα Γη έφεραν οι κονκισταδόρες Ισπανοί, Πορτογάλοι (το β΄ μισό του 15ου αι. μ.Χ.) ενώ οι Άγγλοι, οι Γάλλοι (τον 17ο αι.). Σε μικρό χρονικό διάστημα οι Ινδιάνοι