VIVERE PERICOLOSAMENTE

Ο ιταλός δάσκαλος Μαρτσέλο Ντ’ Όρτα συγκέντρωσε 

σε 3 βιβλία εκθέσεις παιδιών του Δημοτικού σχολείου.

 Πόσες εκθέσεις έχω διαβάσει στα δέκα και παραπάνω χρόνια που είμαι διορισμένος σε κάποιο σχολείο των φτωχικών ναπολιτάνικων συνοικιών.

…χρωματισμένες, ζωηρότατες, με πολλά λάθη και εκρηκτικές με το ακούσιο χιούμορ τους, με την πρώτη ματιά μπορεί να φανούν σαν μια συναρπαστική ανθολογία «μαργαριταριών». Αλλά, για όσους ξέρουν να διακρίνουν, από κάτω υπάρχει κάτι περισσότερο και εντελώς διαφορετικό. Μια σοφία και μια καρτερικότητα με αρχαίες ρίζες, ένα ανέμελο και γεμάτο έντονες συγκινήσεις κέφι στη λούμπεν-προλεταριακή αθωότητά του, ένα καθημερινό, εύθυμο και ανελέητο χρονικό που ανοίγει μια ανήσυχη χαραμάδα στις συνθήκες ζωής του Νότου μας.

Από το βιβλίο «Εγώ ελπίζω να τη βολέψω»

Έκθεση με θέμα: Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ

Η Ελβετία είναι μια μικρή χώρα της Ευρώπης που συνορεύει με την Ελβετία, την Ιταλία, την Γερμανία, την Ελβετία και την Αυστρία. Έχει πολλές λίμνες και πολλά βουνά, αλλά η θάλασσα δεν βρέχει την Ελβετία, και ιδιαίτερα τη Βέρνη.

Η Ελβετία πουλάει τα όπλα σε όλο τον κόσμο για να τους ξεκάνει αλλά αυτή δεν κάνει ούτε ένα τοσοδούλη πόλεμο.

Με κείνα τα λεφτά χτίζει τις τράπεζες. Αλλά όχι τις καλές τράπεζες, τις τράπεζες των κακών, ειδικά αυτοί με τα ναρκωτικά. Οι εγκληματίες της Σικελίας και Κίνας βάζουνε εκεί τα λεφτά, τα δισεκατομμύρια. Η αστυνομία πηγαίνει, λέει ποιανού είναι αυτά τα λεφτά, δεν ξέρω, δεν σου λέω, παράτα μας, η τράπεζα είναι κλειστή.

Αλλά δεν ήτανε κλειστή. Ανοιχτή ήτανε.

Η Ελβετία, αν στη Νάπολι έχεις καρκίνο, στη Νάπολι πεθαίνεις, αλλά αν πας στην Ελβετία πεθαίνεις πιο αργά, ή ζεις. Γιατί η κλινική είναι πολύ ωραία, το χαλί, τα λουλούδια, οι σκάλες καθαρές, ούτε ένας ποντικός. Όμως πληρώνεις πολλά, αν δεν κάνεις λαθρεμπόριο δεν μπορείς να πας.

Φτάνει τόσο μεγάλη η έκθεση;

………………………………………………………..

Από το βιβλίο «Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα αρραβωνιαστήκανε από κάτω»

Έκθεση με θέμα: ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ

Στη μητέρα μου της έφυγε ο πάτος εντελώς, για να με γεννήσει και γι’ αυτό, θα της είμαι πάντα υπόχρεος.

……………………

Από το βιβλίο «Ο Θεός μάς έπλασε τζάμπα»

Έκθεση με θέμα: ΠΟΙΟΝ ΑΓΙΟ ΠΡΟΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;

Το ξέρω ότι θα έπρεπε να γράψω ο άγιος Τζενάρο ή ο Άγιος Αγριπίνο, γιατί έχουνε γεννηθεί στη Νάπολι ή στο Αρζάνο. Κι εγώ όμως έχω γεννηθεί στο Αρζάνο, ε και; Κι ο Ρόκο που γεννήθηκε στη Νάπολι, δεν είναι Ίντερ;

Εμένα μου αρέσει ο Άγιος Αντώνιος της Πάντοβα, εντάξει; Αυτός γεννήθηκε στη Λισσαβόνα με το όνομα Φερνάντο, μετά μετακόμισε στην Πάντοβα και τον βαφτίσανε Άγιο Αντώνιο. Ήτανε ένας άγιος πάρα πάρα πολύ θαυματουργός και μετά το Θεό, τον Χριστό, την Παναγία και το Άγιο Πνεύμα, έρχεται αυτός.

Αν ο Βεζούβιος ήτανε στην Πάντοβα, θα μπορούσε να τον σβήσει κι αυτόν ο Άγιος Αντώνιος, να το πιστέψετε.

Τον Άγιο Αντώνιο εγώ τον προτιμάω γιατί είχε το χάρισμα της πανταχού παροσύνης, δηλαδή μπορούσε να είναι στην Πάντοβα και στο Αρζάνο την ίδια στιγμή, ή να δίνει ραντεβού σ’ ένα τρίτο μέρος. Και πάνω απ’ όλα, γιατί μπορεί να κάνει δεκατρείς χάρες τη μέρα, ενώ οι άλλοι μόνο μία. Εγώ δε ζητάω πολλά, θα ήθελα:

να προβιβαστώ,

να πιάσω δεκατριάρι,

να μείνω στην Πάντοβα,

να πεθάνει τον Ουμπέρτο Μπόσι, [πολιτικός]

να γλιτώσει τη Νάπολι από τους εγκληματίες,

να μου αγοράσει όλα τα έργα του Τοτό, [κωμικός]

να αγοράσει μια Φεράρι στον πατέρα μου,

να βοηθήσει την αδελφή μου τη Ροζέτα να παντρευτεί,

να κάνει τη Νάπολι να πάρει το πρωτάθλημα,

να με πάει στον Παράδεισο κατευθείαν, χωρίς να περάσω από την κάσα.