Το «ζω θα γίνει «έζησα»

Σε έναν κόσμο παλλόμενο
δεν υπάρχουν λάθη
υπάρχουν δρόμοι που δεν
μας έβγαλαν στο όνειρο,
ποιος φταίει;
στη συνειδητή διαδρομή
ούτε το Eγώ ούτε οι Άλλοι.
 

Δίπλα μου σε θέλω, να μη
χρειάζομαι τις φωτογραφίες σου,
αν δεν είσαι,
μαράζι οι πόζες σου,
δεν τις χρειάζομαι.
Ντύσε τα λόγια μου με όποια
μουσική σού αρέσει
μόνο να είναι Ωδή στη χαρά,
αντί για φυσαρμόνικα,
πιάνο.
 

Πιάνω νέα διαδρομή
φωτεινή
παρέα με την ηθική μου, που
δεν μπορώ να την εξηγήσω, δεν
μπαίνει σε καλούπια,
με περιορίζει,
με πνίγει.
Συντροφιά πολλά χρόνια
μιλάει,
σήκω προχώρα,
όχι για να αλλάξεις τον κόσμο, αλλάζει
προς το καλύτερο; προς το
χειρότερο; ποιος κρίνει;
Προχώρα όχι για να φτιάξεις τον κόσμο,
δεν ξέρεις πώς, δεν έχεις το
πρότυπο το άριστο.
Πέτα βαρίδια,
θα έρθει η στιγμή,
το «ζω θα γίνει «έζησα»,
έζησα με τις ευθύνες μου.-