ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ...

....που προέκυψε από το 

TRUTH

Τα συναισθήματα όταν υπάρχουν

αψηφούν τους περιορισμούς

τον εγωισμό, τις υποχρεώσεις,

οι σκέψεις αποκωδικοποιούνται

ξεχύνονται από το στόμα

σχηματοποιούνται

σε λέξεις, σε κραυγές

η απαίτηση του ενός

οι ψευδαισθήσεις να γίνουν 

σχέδια ή σχεδίες

η συναισθηματική πίεση στον άλλον

για να πει αυτά που δεν αγγίζουν τη γλώσσα

δημιουργεί νεκροταφείο ψεμάτων

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΜΟΥ

Μελπομένη Τσιριγώτη γεννήθηκε στην Πλάκα το 1928

Όσο κι αν θέλω δεν μπορώ

Να φύγω μακριά σου

Και κάθε μέρα πιο πολύ
Ποθώ το κάθε σου φιλί
Λατρεύω την ψευτιά σου

Στον δρόμο τον χαμένο μου
Είσαι το πεπρωμένο μου

Να σε μισήσω προσπαθώ
Μα δεν το κατορθώνω
Κι όσο βαριέσαι σ αγαπώ
Και ζω στον κόσμο τον κακό
Να σε λατρεύω μόνο

Όλο με καις σαν την φωτιά
Φαρμάκια με ποτίζεις
Μα δεν σε βγάζω απ την καρδιά
Τα όνειρά μου τα φτωχά
Με πείσμα κι αν γκρεμίζεις

1963

Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης

Μουσική: Τόνυ Μαρούδας

.......................................................................................................................

http://ellinikoskinimatografos-elpida.blogspot.gr/2011/01/1960_01.html

Ένα βλέμμα πικραμένο και μια λέξη
και το δάκρυ σου το είδα που `χε τρέξει
πόσο χλόμιασες σαν έλεγα “αντίο”
είναι δράμα ο χωρισμός για μας τους δύο.

Αφού αγαπιόμαστε γιατί πεισμώνουμε
ίδιοι είν’ οι δρόμοι μας, δεν τους ενώνουμε

Όσο πόνεσες εσύ έχω πονέσει
μ’ αλυσίδα οι καρδιές μας έχουν δέσει
δεν μπορεί κανείς τη μοίρα του ν’ αλλάξει
μια φωτιά θα γίνει ο πόνος να τον κάψει.

Ένα βλέμμα πικραμένο και μια λέξη
σαν το σκέπτομαι ο νους μου πως θ’ αντέξει
στάσου μόνο αυτή τη λέξη τότε είπες
το θυμάμαι και με πνίγουνε οι λύπες.

1960

Στίχοι:  Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας

Μουσική:  Κώστας Ξενάκης

....................................................................................................

Πάρε με κοντά σου
Να σου γιάνω κάθε πληγή
Πάρε με κοντά σου
Για να δεις χαρούμενη τη γη

Χωρίς το χάδι το φιλί
Γιατί να ζούμε γιατί
Χωρίς αγάπη είν' η ζωή
Μια κόλαση φριχτή

Πάρε με κοντά σου
Και να γίνουμε ένα κι οι δυο
Πάρε με κοντά σου
Και ας γίνει ο κόσμος ρημαδιό

1956

Στίχοι:  Γιώργος Γιαννακόπουλος

Μουσική:  Τάκης Μωράκης