Δευτέρα 21 Μαΐου 2018

Σουμέριοι και λάπις λάζουλι


 


Τέχνη Σουμερίων
 
Πολλές οι πηγές του διαδικτύου απ’ όπου μπορεί κάποιος να αρδεύσει πληροφορίες για τη Σουμεριακή «γη των πολιτισμένων βασιλιάδων» που άνθισε στη Μεσοποταμία, στο σημερινό Ιράκ περί το 6000 π.Χ. και με το χρονικό διάστημα 3000-1500 να είναι το peak του πολιτισμού.
 
 
 
 
Οι Σουμέριοι μεταξύ άλλων εφηύραν τον τροχό, έγραφαν με σφηνοειδή γραφή, είχαν γνώσεις μαθηματικών (χρησιμοποιούσαν το εξηνταδικό σύστημα), η αστρονομία (στην οποία υστερότερα βασίστηκαν οι Βαβυλώνιοι) διαρθρωνόταν σύμφωνα με το ηλιακό έτος.

 
   
Aπλή… αριθμολογία
ο Ήλιος ολοκληρώνει την τροχιά του σε χρόνια
25.920= 9
δια 12 (ο ‘ζωδιακός κύκλος’)=3
2.160 (η παραμονή σε κάθε ‘ζώδιο’)=9

 Ο lapis (=λίθος στα Λατινική γλώσσα) lazuli (λαζουάρ= μπλε στην Περσική) έχει μπλε χρώμα ενώ οι μικροί κρύσταλλοι του σιδηροπυρίτη αποδίδουν μεταλλικές αναλαμπές. Το λάζουλι, είναι η ρίζα των λέξεων azure, azzurro, azul (=γαλάζιο στα αραβικά).  Το ορυκτό που εξορύσσεται στην περιοχή περισσότερο από 7.000 χρόνια το χρησιμοποιούσαν οι Σουμέριοι σε κατασκευές και έδειχναν, ως φαίνεται, ιδιαίτερη προτίμηση στα μπλε μάτια.
sumerian artifact
 

Και λίγος… εσωτερισμός. Ο λάπις λάζουλι χρησιμοποιείται στο άνοιγμα του έκτου τσάκρα ή τρίτο μάτι.
Και επειδή μας αρέσει το ανακάτωμα της τράπουλας,
το λες και θρησκευτικό συγκρητισμό,

 
 
 
 
 
 
 
 
 
… πόσο κοντά ή πόσο μακριά φτάνει το «φτου φτου φτου», φόρα ματόχαντρα για το κακό το μάτι...

Σάββατο 19 Μαΐου 2018

'ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΙΣ' του Νίκου Κούνδουρου

Φοιτητική εργασία της Ράνιας Ιωαννίδου για το ΕΑΠ (Μάιος 2018)

1954
 
 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 Οι δεκαετίες 1950 και 1960, για τον ελληνικό κινηματογράφο, θεωρούνται «χρυσές» από άποψη παραγωγής. Αυτή η περίοδος ορίζεται ως η κλασική του ελληνικού κινηματογράφου. Κυρίαρχο στοιχείο είναι ο εμπορικός του χαρακτήρας. Στην παρούσα εργασία αφού  εξετάσουμε μια «νεορεαλιστική» ταινία, εξαίρεση στον κανόνα, τη Μαγική Πόλη του Νίκου Κούνδουρου, θα επιχειρήσουμε να συσχετίσουμε την ταινία με τη σημερινή πραγματικότητα

 
 
Α1. ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

             Ο ιταλικός νεορεαλισμός εμφανίστηκε στην Ιταλία τη δεκαετία 1942-1952.[1]Είναι κινηματογραφικό κίνημα ή κι

Κυριακή 1 Απριλίου 2018

Η θρησκευτική πολιτική του Κωνσταντίνου Α' (272-337 μ.κ.χ.), ΕΛΠ 20

Ναυσικά Αλειφέρη, ΕΑΠ
"Δημόσιος & Ιδιωτικός βίος στη Βυζαντινή περίοδο",  
 βαθμός 9


Εισαγωγή
Tον 3ο αιώνα μ.Χ. η διοικητική σύγχυση που προερχόταν από τα πολλά και διαφορετικού τύπου διοικητικά κέντρα, η υπερφορολόγηση για τη συντήρηση του μεγάλου στρατού, η διαφθορά, οι συγκρούσεις φιλόδοξων στρατηγών, οι βίαιες και πυκνές εναλλαγές στον αυτοκρατορικό θρόνο, οι βάρβαροι εισβολείς στα βόρεια σύνορα, η εμφάνιση των Σασσανιδών στα ανατολικά οδήγησαν σε κρίση που διαπερνούσε τη ρωμαϊκή επικράτεια από άκρου εις άκρον. Μία από τις μεταρρυθμίσεις που στόχευε στη συνοχή των ετερόκλητων πληθυσμών ήταν η απόδοση της ιδιότητας του ρωμαίου πολίτη (Καρακάλας 212 μ.Χ.) στους μη δούλους. Για να επιτευχθεί η ομοιομορφία των υπηκόων και να ολοκληρωθεί επομένως ο απόλυτος έλεγχος μια ενιαία θρησκεία στο τελετουργικό της οποίας θα υποτάσσονταν οι πολίτες ήταν αναγκαία. Σύμφωνα με τη ρωμαϊκή αντίληψη η απόδοση τιμών στον λαμπρό αυτοκράτορα-θεό αλλά και η λατρεία στο ρωμαϊκό πάνθεον επηρέαζε ευνοϊκά τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Ο μονοθεϊστικός χριστιανισμός, που υποστήριζε, μεταξύ άλλων, την ισότητα ενώπιον ενός θεού, απαγόρευε τη λατρεία άλλων θεών∙ έτσι χρεωνόταν τα δεινά της αυτοκρατορίας και διωκόταν από τις ρωμαϊκές εξουσιαστικές αρχές.1
Το θέμα της εργασίας μας είναι η θρησκευτική πολιτική του δαλματικής καταγωγής Κωνσταντίνου Α΄ (272-337). Το 306 στέφθηκε καίσαρας∙ το 307 αύγουστος∙ μετά τη νίκη του επί του Μαξέντιου τo 312 στη Μουλβία γέφυρα, συναυτοκράτορας με τον Λικίνιο, τον οποίο νίκησε το 324 στη μάχη της Χρυσόπολης.2 Παρέμεινε μονοκράτορας έως τον θάνατό του καταργώντας πρακτικά το σύστημα της τετραρχίας που είχε εφαρμόσει στο πλαίσιο της ανανέωσης3 ο Διοκλητιανός. Οι περιοχές της Εγγύς και Μέσης Ανατολής ήταν οι πολυπληθέστερες, με εδαφικό πλούτο και αυτές που παρήγαγαν πολιτισμό (βάρβαροι θεωρούνταν οι Δυτικοί έως τον 15ο αιώνα περίπου). Πιθανόν αυτοί να είναι οι λόγοι που ο Κωνσταντίνος ίδρυσε τη Νέα Ρώμη/Κωνσταντινούπολη το 324 στην αρχαία πόλη Βυζάντιο στον Βόσπορο, οι ίδιοι για τους οποίους ο Διοκλητιανός είχε έδρα του την ανατολική Νικομήδεια.4 Εν συνεχεία θα δούμε πως διαμορφώθηκε η θρησκευτική πολιτική μετά τον Κωνσταντίνο.

Θρησκευτική πολιτική του Κωνσταντίνου Α΄
Η νομιμοποίηση του χριστιανισμού συνέβη το 313 όταν ο Λικίνιος και ο Κωνσταντίνος συνυπέγραψαν ένα διάταγμα στο Μεδιόλανο, σύμφωνα με το οποίο το δικαίωμα της ανεξιθρησκίας μπορούσαν να απολαμβάνουν οι Χριστιανοί αλλά «και οι υπόλοιποι». Οι διωγμοί κατά των χριστιανών σταμάτησαν, αποδόθηκαν δημευμένες περιουσίες, παραχωρήθηκαν γαίες στη χριστιανική κοινότητα ενώ οι ιερείς απαλλάχτηκαν από φορολογικές υποχρεώσεις και από δημοτικά καθήκοντα. Έτσι αρκετοί πολίτες έσπευδαν να χειροτονηθούν ώστε να επωφεληθούν από τα προνόμια. Οι δούλοι δεν σημαδεύονταν στο πρόσωπο αφού κατά τη χριστιανική άποψη ο άνθρωπος είχε πλαστεί «κατ’ εικόνα του Θεού. Εν συνεχεία ο Κωνσταντίνος χρηματοδοτούσε την οικοδόμηση λαμπρών χριστιανικών κτιρίων5 με αποτέλεσμα ο εθνικός Ζώσιμος να τον κατηγορεί και για διασπάθιση δημόσιου χρήματος αλλά και για κακοτεχνία. Ο Κωνσταντίνος ως maximus pontifix και ως γεφυροποιός προέτρεπε με επιστολές να