Στιγμές από την προσωπική μου διαδρομή, Λεωνίδας Κύρκος

Από το βιβλίο "Στιγμές από την προσωπική μου διαδρομή"

του Λεωνίδα Κύρκου (1924-2011)

Στη Βουλή, μετά τις εκλογές του 1985, υπήρχε μια δυσμενής 

μεταχείριση της Αριστεράς που εκπροσωπούσα, 

του ΚΚ Εσωτερικού δηλαδή, που είχε εκλέξει ξανά βουλευτή. Αυτό ήταν το θέμα αδιάκοπων προστριβών και διαμαρτυριών από την πλευρά μου.

«Εκπροσωπώ 120.000 ψηφοφόρους και δεν μου επιτρέπετε να μεταφέρω τη φωνή τους», ήταν το μόνιμό επιχείρημά μου.

«Δεν είστε ομάδα κατά τον κανονισμό της Βουλής. Είστε άτομο. Λυπούμαι», ήταν η απάντηση του προέδρου της Βουλής Γιάννη Αλευρά. Και η αντιδικία συνεχιζόταν.

Κάποια μέρα ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, χωρίς λόγο, επετέθη κατά του ΚΚ Εσωτερικού και εναντίον εμού προσωπικά:

«Εσείς δεν ξέρετε από λαϊκά προβλήματα. Είστε άνθρωποι των σαλονιών».

Πετάχτηκα από τη θέση μου. Ήταν μια καθαρή ύβρις.

«Τον λόγο επί του προσωπικού», κραύγασα μέσα σε ένα πανδαιμόνιο.

«Δεν υπάρχει προσωπικό θέμα», είπε ο Αλευράς. «Μην επιμένετε, καθίστε κάτω. Θα υποχρεωθώ να απευθυνθώ στη Βουλή για να κρίνει. Όπως προβλέπει ο κανονισμός. Λοιπόν, υπάρχει προσωπικό θέμα;».

«Όχι! Όχι!» απάντησαν ωρυόμενοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

Ήταν μια πολύ κακιά στιγμή. Με τον Αντρέα είχα από τα νιάτα μας στενό φιλικό δεσμό και με πολλούς από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχαμε συνδεθεί μέσα από κοινούς αγώνες. Δεν πίστευα σε μια τόσο εχθρική και άδικη συμπεριφορά. Μου αρνούνταν με κραυγές να υπερασπίσω την πολιτική μου τιμή και την τιμή της παράταξής μου.

Μέσα στο πανδαιμόνιο, ούρλιαξα:

«Είσαι άδικος, ήσουν απών!».

Η φωνή μου πνίγηκε μέσα σε αποδοκιμασίες. Ήταν η χειρότερη στιγμή της κοινοβουλευτικής μου θητείας.