Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

διαδίκτυο και πόλεμος στη Συρία

Την τελευταία χρονική περίοδο κατακλύζεται το Διαδίκτυο από φωτογραφίες προσφύγων από την Ανατολή, που πραγματικά δεινοπαθούν για να φτάσουν σε ασφαλή χώρα ή για να πατήσουν τα πόδια τους σε στέρεο έδαφος μετά από πολυήμερο ταξίδι στη θάλασσα.

Οι αναλύσεις επί αναλύσεων είναι αμέτρητες όπως και τα επιχειρήματα επί επιχειρημάτων. Όλοι έχουν κάτι να πουν επιλέγοντας –μάλιστα– τις λέξεις τους ώστε η ανάλυση και η επιχειρηματολογία να φανεί ως πρωτότυπη, ως φαεινή έμπνευση, ως αποτέλεσμα χρόνιας και επίπονης μελέτης των συνθηκών της Ανατολής.
Η λύση όπως πάντα είναι απλή: Να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία. Ή ακόμα καλύτερα για την εξάλειψη της προσφυγιάς και άλλων συναφών προβλημάτων να γίνει παύση πυρός παγκοσμίως –όπως υποστήριζε από τον προηγούμενο αιώνα ο φιλόσοφος Καντ! Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι πολύ πιο σύνθετη στο διαμορφωμένο διεθνές περιβάλλον και ταυτόχρονα οι ανατολικοί πολιτισμοί είναι δομημένοι πάνω σε άλλες αρχές, άλλες αξίες –αξιοσέβαστες αναντίρρητα. Τα επιχειρήματα θετικά ή αρνητικά για το άνοιγμα/κλείσιμο των συνόρων είναι «στάχτη στα μάτια» και «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε»...
Η ενημέρωση των πολιτών είναι απαραίτητη και επιβεβλημένη –
παρ’ όλο που είναι  επιλεκτική.  Έτσι, η απεικόνιση της σκληρής αλήθειας κατάντησε εμπορεύσιμο προϊόν αλλά και είδος χειραγώγησης. Οι άνθρωποι –ευτυχώς– ευαισθητοποιούνται και καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του συνδράμει∙ παράλληλα καλλιεργείται ο φόβος σε πολλά επίπεδα. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι άνθρωποι ενδόμυχα γίνονται όλο και πιο φοβικοί, όλο και πιο προστατευτικοί, όλο και πιο κτητικοί με τα ήδη υπάρχοντά τους. Ο φόβος της απώλειας αιωρείται!

Το θαύμα, λοιπόν, που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια όλων μας δεν αναγνωρίζεται. Το ότι ξεκίνησαν χιλιάδες πρόσφυγες προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής και αρκετοί από αυτούς κατάφεραν να υλοποιήσουν τη ζωτική επιθυμία τους δεν προβάλλεται∙ μάλλον υποβαθμίζεται. Ναι, αρκετά παιδιά πνίγηκαν στη θάλασσα και είναι θλιβερό –η λέξη 'θλιβερό' τα λέει όλα. (Πολλές φορές η έκθεση της άποψης κάποιων με βαρύγδουπες λέξεις, επιφωνήματα, χαζοσχεδιάκια, fb καρδούλες  έχει σκοπό τη προβολή της αφεντιάς τους και όχι αυτού καθεαυτού του γεγονότος –άλλο θέμα).
Υπάρχουν, λοιπόν, και αρκετά παιδιά τα οποία, μετά από τραυματικές εμπειρίες, σώθηκαν! Είναι σε ζεστές αγκαλιές, θα ξεχάσουν, θα δημιουργήσουν. Και αυτό ακριβώς είναι το χαρμόσυνο θαύμα! Η ελπίδα που είναι απαραίτητη στην καρδιά για να ελευθερωθεί, να εκφραστεί με πράξεις πια όχι με λόγια. Tίποτα μα τίποτα δεν είναι χαμένο έως και την τελευταία στιγμή∙ ακόμα και αν όλα φαίνεται ότι καταρρέουν.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου