Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

TRUTH


Τα συναισθήματα όταν υπάρχουν
αψηφούν τους περιορισμούς
τον εγωισμό, τις υποχρεώσεις,

οι σκέψεις αποκωδικοποιούνται
ξεχύνονται από το στόμα
σχηματοποιούνται
σε λέξεις, σε κραυγές

η απαίτηση του ενός
οι ψευδαισθήσεις να γίνουν 
σχέδια ή σχεδίες

η συναισθηματική πίεση στον άλλον
για να πει αυτά που δεν αγγίζουν τη γλώσσα
δημιουργεί νεκροταφείο ψεμάτων


Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΜΟΥ

Μελπομένη Τσιριγώτη γεννήθηκε στην Πλάκα το 1928

Όσο κι αν θέλω δεν μπορώ
Να φύγω μακριά σου
Και κάθε μέρα πιο πολύ
Ποθώ το κάθε σου φιλί
Λατρεύω την ψευτιά σου

Στον δρόμο τον χαμένο μου
Είσαι το πεπρωμένο μου

Να σε μισήσω προσπαθώ
Μα δεν το κατορθώνω
Κι όσο βαριέσαι σ αγαπώ
Και ζω στον κόσμο τον κακό
Να σε λατρεύω μόνο

Όλο με καις σαν την φωτιά
Φαρμάκια με ποτίζεις
Μα δεν σε βγάζω απ την καρδιά
Τα όνειρά μου τα φτωχά
Με πείσμα κι αν γκρεμίζεις

1963
Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης
Μουσική: Τόνυ Μαρούδας

.......................................................................................................................
http://ellinikoskinimatografos-elpida.blogspot.gr/2011/01/1960_01.html

Ένα βλέμμα πικραμένο και μια λέξη
και το δάκρυ σου το είδα που `χε τρέξει
πόσο χλόμιασες σαν έλεγα “αντίο”
είναι δράμα ο χωρισμός για μας τους δύο.

Αφού αγαπιόμαστε γιατί πεισμώνουμε
ίδιοι είν’ οι δρόμοι μας, δεν τους ενώνουμε

Όσο πόνεσες εσύ έχω πονέσει
μ’ αλυσίδα οι καρδιές μας έχουν δέσει
δεν μπορεί κανείς τη μοίρα του ν’ αλλάξει
μια φωτιά θα γίνει ο πόνος να τον κάψει.

Ένα βλέμμα πικραμένο και μια λέξη
σαν το σκέπτομαι ο νους μου πως θ’ αντέξει
στάσου μόνο αυτή τη λέξη τότε είπες
το θυμάμαι και με πνίγουνε οι λύπες.

1960
Στίχοι:  Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας
Μουσική:  Κώστας Ξενάκης

....................................................................................................
Πάρε με κοντά σου
Να σου γιάνω κάθε πληγή
Πάρε με κοντά σου
Για να δεις χαρούμενη τη γη

Χωρίς το χάδι το φιλί
Γιατί να ζούμε γιατί
Χωρίς αγάπη είν' η ζωή
Μια κόλαση φριχτή

Πάρε με κοντά σου
Και να γίνουμε ένα κι οι δυο
Πάρε με κοντά σου
Και ας γίνει ο κόσμος ρημαδιό

1956
Στίχοι:  Γιώργος Γιαννακόπουλος
Μουσική:  Τάκης Μωράκης


Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Απουσία αισθητή, κάπου στη Γάζα

Στη Γάζα:

‎Gaza Under Attack







γρήγορη και απότομη ενηλικίωση
ένα μωρό σε ρόλο 'μαμάς'

χρειάζεσαι μια τεράστια αγκαλιά
και αντί γι αυτό
να βλέπεις με ορθάνοιχτα μάτια την απώλεια
να έχεις την έγνοια να προστατεύσεις κάτι που αγαπάς πολύ
σήμερα μια κούκλα
αύριο ένα παιδί

περιμένεις; τι;
ελπίζεις; τι;
ξέρεις να ελπίζεις ότι  ίσως βρεθεί κάποιος να τερματίσει αυτό που ζεις;
ξέρεις; ότι υπάρχει μια καλύτερη εκδοχή της ζωής;


(η εθνικότητα του παιδιού δεν έχει καμία,
μα καμία απολύτως σημασία)
 
 
 
 
 
 📎 Φρίκη