ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ...

....που προέκυψε από το 

TRUTH

Τα συναισθήματα όταν υπάρχουν

αψηφούν τους περιορισμούς

τον εγωισμό, τις υποχρεώσεις,

οι σκέψεις αποκωδικοποιούνται

ξεχύνονται από το στόμα

σχηματοποιούνται

σε λέξεις, σε κραυγές

η απαίτηση του ενός

οι ψευδαισθήσεις να γίνουν 

σχέδια ή σχεδίες

η συναισθηματική πίεση στον άλλον

για να πει αυτά που δεν αγγίζουν τη γλώσσα

δημιουργεί νεκροταφείο ψεμάτων

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΜΟΥ

Μελπομένη Τσιριγώτη γεννήθηκε στην Πλάκα το 1928

Όσο κι αν θέλω δεν μπορώ

Να φύγω μακριά σου

Και κάθε μέρα πιο πολύ
Ποθώ το κάθε σου φιλί
Λατρεύω την ψευτιά σου

Στον δρόμο τον χαμένο μου
Είσαι το πεπρωμένο μου

Να σε μισήσω προσπαθώ
Μα δεν το κατορθώνω
Κι όσο βαριέσαι σ αγαπώ
Και ζω στον κόσμο τον κακό
Να σε λατρεύω μόνο

Όλο με καις σαν την φωτιά
Φαρμάκια με ποτίζεις
Μα δεν σε βγάζω απ την καρδιά
Τα όνειρά μου τα φτωχά
Με πείσμα κι αν γκρεμίζεις

1963

Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης

Μουσική: Τόνυ Μαρούδας

.......................................................................................................................

http://ellinikoskinimatografos-elpida.blogspot.gr/2011/01/1960_01.html

Ένα βλέμμα πικραμένο και μια λέξη
και το δάκρυ σου το είδα που `χε τρέξει
πόσο χλόμιασες σαν έλεγα “αντίο”
είναι δράμα ο χωρισμός για μας τους δύο.

Αφού αγαπιόμαστε γιατί πεισμώνουμε
ίδιοι είν’ οι δρόμοι μας, δεν τους ενώνουμε

Όσο πόνεσες εσύ έχω πονέσει
μ’ αλυσίδα οι καρδιές μας έχουν δέσει
δεν μπορεί κανείς τη μοίρα του ν’ αλλάξει
μια φωτιά θα γίνει ο πόνος να τον κάψει.

Ένα βλέμμα πικραμένο και μια λέξη
σαν το σκέπτομαι ο νους μου πως θ’ αντέξει
στάσου μόνο αυτή τη λέξη τότε είπες
το θυμάμαι και με πνίγουνε οι λύπες.

1960

Στίχοι:  Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας

Μουσική:  Κώστας Ξενάκης

....................................................................................................

Πάρε με κοντά σου
Να σου γιάνω κάθε πληγή
Πάρε με κοντά σου
Για να δεις χαρούμενη τη γη

Χωρίς το χάδι το φιλί
Γιατί να ζούμε γιατί
Χωρίς αγάπη είν' η ζωή
Μια κόλαση φριχτή

Πάρε με κοντά σου
Και να γίνουμε ένα κι οι δυο
Πάρε με κοντά σου
Και ας γίνει ο κόσμος ρημαδιό

1956

Στίχοι:  Γιώργος Γιαννακόπουλος

Μουσική:  Τάκης Μωράκης

Απουσία αισθητή, κάπου στη Γάζα

Στη Γάζα:

‎Gaza Under Attack

γρήγορη και απότομη ενηλικίωση

ένα μωρό σε ρόλο 'μαμάς'

χρειάζεσαι μια τεράστια αγκαλιά

και αντί γι αυτό

να βλέπεις με ορθάνοιχτα μάτια την απώλεια

να έχεις την έγνοια να προστατεύσεις κάτι που αγαπάς πολύ

σήμερα μια κούκλα

αύριο ένα παιδί

περιμένεις; τι;

ελπίζεις; τι;

ξέρεις να ελπίζεις ότι  ίσως βρεθεί κάποιος να τερματίσει αυτό που ζεις;

ξέρεις; ότι υπάρχει μια καλύτερη εκδοχή της ζωής;


(η εθνικότητα του παιδιού δεν έχει καμία,
μα καμία απολύτως σημασία)

 

 

 

 

 

 📎 Φρίκη

 

ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ

http://www.abcnyheter.no/livet/2013/06/15/hundrevis-av-fluffy-noester

Πάρε το ύπνε το παιδί, κι άμε το στα περβόλια.
Γέμισε τα στηθάκια του, γαρύφαλλα και ρόδα.
Κοιμήσου εσύ, μωράκι μου, σε κούνια καρυδένια,
σε ρουχαλάκια κεντητά και μαργαριταρένια.
Κοιμήσου με τη ζάχαρη, κοιμήσου με το μέλι
και νίψου με το ανθόνερο, που νίβονται οι αγγέλοι









Κρητικό Παραδοσιακό Νανούρισμα
Ερμηνεία-Αλεξία Χρυσομάλλη

http://www.abcnyheter.no/livet/2013/06/15/hundrevis-av-fluffy-noester

ΣΤΟΧΟΣ

Ένας μαθητής πήγε στον ραβίνο Nachman της Bratslav:

-Δεν θα συνεχίσω με τις σπουδές μου ιερών κειμένων. Ζω σε ένα μικρό σπίτι με τα αδέλφια και τους γονείς μου, και ποτέ δεν έχω τις ιδανικές συνθήκες για τη συγκέντρωση σε αυτό που είναι σημαντικό.

Ο Nachman επισήμανε τον ήλιο και ζήτησε από τον μαθητή του να τοποθετήσει το χέρι του πάνω από το πρόσωπό του, προκειμένου να τον κρύψει.

Ο μαθητής υπάκουσε.

- Το χέρι σου είναι μικρό, αλλά μπορεί να καλύπτει πλήρως τη δύναμη, το φως και το μεγαλείο του μεγάλου ήλιου. Με τον ίδιο τρόπο, τα μικρά προβλήματα καταφέρνουν να σου δώσουν την δικαιολογία που χρειάζεσαι, προκειμένου να εμποδίσεις την πρόοδό σου κατά τη διάρκεια του πνευματικού ταξιδιού σου. Ακριβώς όπως το χέρι σου έχει τη δύναμη να κρύψει τον ήλιο, η μετριότητα έχει τη δύναμη να κρύψει το εσωτερικό φως.

Μην κατηγορείτε τους άλλους για τη δική σας ανικανότητα.

http://paulocoelhoblog.com/category/stories/

Casablanca, Play it Sam

Casablanca: Ingrid Bergman, Humphrey Bogart, 

Frank Sinatra sings 

As Time Goes By

You must remember this
A kiss is still a kiss
A sigh is still (just) a sigh
The fundamental things apply
As time goes by

And when two lovers woo
They still say: I love you
On that you can rely
No matter what the future brings
As time goes by

Moonlight and love songs - never out of date
Hearts full of passion - jealousy and hate
Woman needs man - and man must have his mate
That no one can deny

It's still the same old story
A fight for love and glory
A case of do or die
The world will always welcome lovers
As time goes by

"As Time Goes By" is a song written by Herman Hupfeld in 1931. It became most famous in 1942 when it was sung by the character Sam (Dooley Wilson) in the movie Casablanca. The song was voted No. 2 on the AFI's 100 Years...100 Songs special, commemorating the best songs in film. It was used as a fanfare for Warner Bros. Pictures since 1998 and was the title and theme song of the 1990s British comedy series As Time Goes By.