Βιομηχανική εποχή στην Ελλάδα

O καθηγητής Γ.Β. Δερτιλής στο έργο του
«ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ 1830-1920» επιχειρεί να εξαλείψει την προκατάληψη που συνδέει την καθυστερημένη οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας με την έλλειψη βιομηχανικών μονάδων:





«Γιατί πρόκειται για προκατάληψη;

Οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούμε ακόμη να διανοηθούμε ότι σε λίγα χρόνια η βιομηχανική εποχή θα θεωρείται απλώς μια σύντομη και παροδική περίοδος της ιστορίας της ανθρωπότητας, μια περίοδος, οιονεί μεταβατική, που οδήγησε στην κοινωνία της πληροφορίας και στην οικονομία των υπηρεσιών.

Η αδυναμία αυτή δεν είναι περίεργη. Στους δύο τελευταίους αιώνες της χιλιετίας έχει κυριαρχήσει στη ζωή και τη σκέψη μας η Βιομηχανική Επανάσταση. Ειδικώς μάλιστα στον 19ο αιώνα, στην πρώτη περίοδο της εκβιομηχάνισης στην Αγγλία και σε ορισμένες άλλες χώρες, ήταν τόσο ραγδαίες και εντυπωσιακές οι εφευρέσεις, οι τεχνολογικές εφαρμογές, η οικονομική ανάπτυξη και οι κοινωνικές μεταβολές, ώστε οι άνθρωποι πίστεψαν ότι

FLINTSTONES

Λένε ότι εάν την παραμονή της άφιξης της Νέας Σελήνης φυτέψεις οτιδήποτε θα "πιάσει" και θα καρπίσει. 

Αυτή η δοξασία προέρχεται από την προ-ιστορική περίοδο του ανθρώπου. 

Τότε, που δεν υπήρχαν μετρητές του χρόνου και ο γεωργός ήταν εναρμονισμένος με τις δυνάμεις της Φύσης. 

Ή, καλύτερα θα λέγαμε, εμπιστευόταν τη Ροή.

Οι περισσότερες λαϊκές δοξασίες θεωρούνται οπισθοδρομικές αλλά η συγκεκριμένη δεν είναι ανασταλτική. Το αντίθετο, μάλιστα.

Με την έλευση της Νέας Σελήνης 

στις 22/11/2014 (14:32΄) 

δεν θα έβλαπτε να φυτεύαμε έναν σπόρο στον εγκέφαλό μας.

Μια ολοκαίνουργια ιδέα!!!!

Ή, μήπως, ήρθε η ώρα να βγάλουμε εκείνον τον σπόρο απ’ την κατάψυξη.

Τι περιμένουμε;

Παγάκι έγινε…

                                                                                                                                

Show must go on, by Queen

1991  

Empty spaces, what are we living for?
Abandoned places,  I guess we know the score, on and on
Does anybody know what we are looking for?
Another hero, another mindless crime
Behind the curtain, in the pantomime
Hold the line
Does anybody want to take it anymore?

The show must go on
Inside my heart is breaking
My makeup may be flaking
But my smile, still, stays on

Whatever happens, I'll leave it all to chance
Another heartache, another failed romance, on and on
Does anybody know what we are living for?
I guess I'm learning
I must be warmer now
I'll soon be turning, round the corner now
Outside the dawn is breaking
But inside in the dark I'm aching to be free

The show must go on
Inside my heart is breaking
My makeup may be flaking
But my smile, still, stays on

My soul is painted like the wings of butterflies
Fairy tales of yesterday, grow but never die
I can fly, my friends

The show must go on
I'll face it with a grin
I'm never giving in
On with the show

I'll top the bill
I'll overkill
I have to find the will to carry on
On with the show
Show must go on