Στιγμές από την προσωπική μου διαδρομή, Λεωνίδας Κύρκος

Από το βιβλίο "Στιγμές από την προσωπική μου διαδρομή"

του Λεωνίδα Κύρκου (1924-2011)

Στη Βουλή, μετά τις εκλογές του 1985, υπήρχε μια δυσμενής 

μεταχείριση της Αριστεράς που εκπροσωπούσα, 

του ΚΚ Εσωτερικού δηλαδή, που είχε εκλέξει ξανά βουλευτή. Αυτό ήταν το θέμα αδιάκοπων προστριβών και διαμαρτυριών από την πλευρά μου.

«Εκπροσωπώ 120.000 ψηφοφόρους και δεν μου επιτρέπετε να μεταφέρω τη φωνή τους», ήταν το μόνιμό επιχείρημά μου.

«Δεν είστε ομάδα κατά τον κανονισμό της Βουλής. Είστε άτομο. Λυπούμαι», ήταν η απάντηση του προέδρου της Βουλής Γιάννη Αλευρά. Και η αντιδικία συνεχιζόταν.

Κάποια μέρα ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, χωρίς

Ανέκδοτο από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου (1947-1989)

Ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, επισκέπτεται τις ΗΠΑ.

Ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρήγκαν τον ξεναγεί για να δει τα οφέλη του καπιταλισμού. Τον πηγαίνει σε ένα υπερπολυτελές πορνείο, που απέφερε τεράστια κέρδη.

Ο Μπρέζνιεφ ενθουσιάζεται και αποφασίζει να στήσει ένα ίδιο πορνείο στη Σοβιετική Ένωση. Αναθέτει σε μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος τη σύσταση της επιχείρησης. Η επιχείρηση, όμως, δεν πηγαίνει καλά και ο Μπρέζνιεφ τηλεφωνεί στον Ρήγκαν και του λέει πως το πολυτελές πορνείο δεν έχει επιτυχία. Ο Ρήγκαν τον ρωτάει αν έχει επενδύσει όσα χρειάζεται. Ο Μπρέζνιεφ απαντά, πως είναι εξοπλισμένο με τα καλύτερα χαλιά από το Ουζμπεκιστάν, με μάρμαρα από την Αρμενία και τα πιο σύγχρονα κρεβάτια από την Ουκρανία. Ο Ρήγκαν τον ρωτάει αν είναι καλές οι πόρνες και ο Μπρέζνιεφ απαντά πως θα μάθει.

Ο Μπρέζνιεφ, καλεί, λοιπόν, τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, που ήταν υπεύθυνοι και τους ρωτάει:

-Βάλατε καλές πόρνες στο μπουρδέλο;

Αυτοί έκπληκτοι,  απαντούν:

-Τις καλύτερες!!!! Εξήντα χρόνια μέλη του Κόμματος!!!

VIVERE PERICOLOSAMENTE

Ο ιταλός δάσκαλος Μαρτσέλο Ντ’ Όρτα συγκέντρωσε 

σε 3 βιβλία εκθέσεις παιδιών του Δημοτικού σχολείου.

 Πόσες εκθέσεις έχω διαβάσει στα δέκα και παραπάνω χρόνια που είμαι διορισμένος σε κάποιο σχολείο των φτωχικών ναπολιτάνικων συνοικιών.

…χρωματισμένες, ζωηρότατες, με πολλά λάθη και εκρηκτικές με το ακούσιο χιούμορ τους, με την πρώτη ματιά μπορεί να φανούν σαν μια συναρπαστική ανθολογία «μαργαριταριών». Αλλά, για όσους ξέρουν να διακρίνουν, από κάτω υπάρχει κάτι περισσότερο και εντελώς διαφορετικό. Μια σοφία και μια καρτερικότητα με αρχαίες ρίζες, ένα ανέμελο και γεμάτο έντονες συγκινήσεις κέφι στη λούμπεν-προλεταριακή αθωότητά του, ένα καθημερινό, εύθυμο και ανελέητο χρονικό που ανοίγει μια ανήσυχη χαραμάδα στις συνθήκες ζωής του Νότου μας.

Από το βιβλίο «Εγώ ελπίζω να τη βολέψω»

Έκθεση με θέμα: Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ

Η Ελβετία είναι μια μικρή χώρα της Ευρώπης που συνορεύει με την Ελβετία, την Ιταλία, την Γερμανία, την Ελβετία και την Αυστρία. Έχει πολλές λίμνες και πολλά βουνά, αλλά η θάλασσα δεν βρέχει την Ελβετία, και ιδιαίτερα τη Βέρνη.

Η Ελβετία πουλάει τα όπλα σε όλο τον κόσμο για να τους ξεκάνει αλλά αυτή δεν κάνει ούτε ένα τοσοδούλη πόλεμο.

Με κείνα τα λεφτά χτίζει τις τράπεζες. Αλλά όχι τις καλές τράπεζες, τις τράπεζες των κακών, ειδικά αυτοί με τα ναρκωτικά. Οι εγκληματίες της Σικελίας και Κίνας βάζουνε εκεί τα λεφτά, τα δισεκατομμύρια. Η αστυνομία πηγαίνει, λέει ποιανού είναι αυτά τα λεφτά, δεν ξέρω, δεν σου λέω, παράτα μας, η τράπεζα είναι κλειστή.

Αλλά δεν ήτανε κλειστή. Ανοιχτή ήτανε.

Η Ελβετία, αν στη Νάπολι έχεις καρκίνο, στη Νάπολι πεθαίνεις, αλλά αν πας στην Ελβετία πεθαίνεις πιο αργά, ή ζεις. Γιατί η κλινική είναι πολύ ωραία, το χαλί, τα λουλούδια, οι σκάλες καθαρές, ούτε ένας ποντικός. Όμως πληρώνεις πολλά, αν δεν κάνεις λαθρεμπόριο δεν μπορείς να πας.

Φτάνει τόσο μεγάλη η έκθεση;

………………………………………………………..

Από το βιβλίο «Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα αρραβωνιαστήκανε από κάτω»

Έκθεση με θέμα: ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ