ΛΕΟΝΑΡΔΟ
Να καίγεσαι και να μη
μιλάς είναι η χειρότερη κόλαση. Τι κέρδισα εγώ με την περηφάνια μου, που σ’
άφησα να ξαγρυπνάς νύχτες και νύχτες χωρίς να σε βλέπω; Τίποτα! Κέρδισα μόνο τη
φωτιά που φούντωνε πιο δυνατή μέσα μου. Μην πιστεύεις πως ο καιρός γιατρεύει,
μην πιστεύεις πως οι τοίχοι σε κρύβουν και σε προστατεύουν: αυτά είναι ψέματα,
ψέματα. Άμα ο καημός φτάσει στο κόκαλο, τίποτα δεν τον ξεριζώνει.
ΝΥΦΗ
Σταμάτα. Δεν αντέχω να
σ’ ακούω. Δεν αντέχω ν’ ακούω τη φωνή σου. Είναι σαν να μου δίνεις ένα μπουκάλι
δυνατό γλυκό κρασί και μου στρώνεις να κοιμηθώ πάνω σε τριαντάφυλλα. Η φωνή σου
με τραβάει κάτω, ξέρω πως πνίγομαι, αλλά δεν κάνω τίποτα για να ξεφύγω.
ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ
(Αρπάζει τον Λεονάρδο
από το πέτο). Φύγε. Χάσου από ’δω και μην ξαναπατήσεις.
..........................................................................
Είμαι κύκνος καμπυλωτός
σε ποταμό,
μάτι σε θεόρατο
καμπαναριό
και ψεύτικο χάραμα στις
φυλλωσιές.
Εμένα δεν μου ξεφεύγει
κανένας.
Ίσκιους δεν θέλω
πουθενά. Οι αχτίδες μου
