ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Πες κάτι

            Σαν τι;

Ότι θες           

            Θάλασσα

Λείπεις

            Κούραση

Δεν θέλω ν’ αλλάξεις

            Φόβος

Δεν θέλω ν’ αλλάξεις

            Θυμάμαι

Αν έρθει καταιγίδα;

            Μαζί

Θα φοβηθώ

            Δεν θέλω ν’ αλλάξεις

Θα κουραστώ

            Δεν θέλω ν’ αλλάξεις

Οι οιωνοί δείχνουν

            Λιακάδα

Μαζί

            Πες κάτι

Σαν τι;

            Ότι θες

Βαλσάκι         

            Αγάπη

ΔΑΛΑΪ ΛΑΜΑ Ο 14ος

Όλες οι μεγάλες θρησκείες του κόσμου, με την έμφασή τους στην αγάπη, τη συμπόνια, την υπομονή, την ανεκτικότητα και τη συγχώρεση μπορούν και να προωθήσουν εσωτερικές αξίες.

Αλλά η πραγματικότητα του κόσμου σήμερα είναι ότι η βάση ηθικής στη θρησκεία δεν είναι επαρκής.

Γι 'αυτό είμαι όλο και περισσότερο πεπεισμένος ότι έχει έρθει η ώρα να βρούμε έναν τρόπο σκέψης για την πνευματικότητα και την ηθική πέρα από τη θρησκεία, όλοι μαζί.

η μογγολική λέξη Δαλάι σημαίνει «ωκεανός»

η θιβετιανή λέξη Λάμα (μπλα-μα) σημαίνει «γκουρού»

ΜΑΓΙΑ ΜΕΛΑΓΙΑ

Αυτή η νύχτα,
που για ένα πείσμα μου σε έχω χάσει,
πώς θα περάσει ώσπου να `ρθει το πρωί,
αυτή η νύχτα,
που κάθε αστέρι της προτού να σβήσει,
θα μου στοιχίσει τη μισή μου τη ζωή.

Σ’ αγαπώ τόσο πολύ,
που με πνίγει, όταν σε χάνω, η αγωνία,
σ’ αγαπώ τόσο πολύ,
και ας είν’ αυτή η αγάπη τυραννία,
σ’ αγαπώ κι από καιρό,
τη μεγάλη την απόφαση την πήρα,
όλα σου τα συγχωρώ, μακριά σου δεν μπορώ,
έλα πάλι και ας γίνει ό,τι θέλει η μοίρα.

Αυτή η νύχτα,
στα μαύρα πέπλα της που με τυλίγει,
πότε θα φύγει, πότε ο ήλιος θε να βγει,
αυτή η νύχτα,
που ‘ναι μαρτύριο χωρίς εσένα,
πάει στα χαμένα κι η καρδιά μου νοσταλγεί.

Σ’ αγαπώ τόσο πολύ,
που με πνίγει, όταν σε χάνω, η αγωνία,
σ’ αγαπώ τόσο πολύ,
και ας είν’ αυτή η αγάπη τυραννία,
σ’ αγαπώ κι από καιρό,
τη μεγάλη την απόφαση την πήρα,
όλα σου τα συγχωρώ, μακριά σου δεν μπορώ,
έλα πάλι και ας γίνει ό,τι θέλει η μοίρα.

1952

Στίχοι: Βασίλης Σπυρόπουλος, Πάνος Παπαδούκας   

Μουσική: Γιώργος Ασημακόπουλος, Γιώργος Μουζάκης

Η μεγάλη σκακιέρα του ZBIGNIEW BRZEZINSKI (1997)

 Μπρζεζίνσκι (1997)

...............

Στην Ευρασία βρίσκονται επίσης τα περισσότερα πολιτικά ισχυρά και δυναμικά κράτη. Μετά από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι επόμενες έξι μεγαλύτερες οικονομίες και οι επόμενοι έξι μεγαλύτεροι καταναλωτές στρατιωτικών όπλων βρίσκονται στην Ευρασία. Όλες οι παγκόσμιες δυνάμεις που διαθέτουν φανερά πυρηνικά όπλα εκτός από μία και όλες οι παγκόσμιες δυνάμεις που διαθέτουν κρυφά πυρηνικά όπλα εκτός από μία βρίσκονται στην Ευρασία. Οι δύο πιο πολυπληθείς διεκδικητές της περιφερειακής ηγεμονίας και της παγκόσμιας επιρροής είναι ευρασιατικές δυνάμεις. Όλες οι δυνάμεις που θα μπορούσαν δυνητικά να αμφισβητήσουν την πολιτική και/ή οικονομική πρωτοκαθεδρία της Αμερικής είναι ευρασιατικές. Αθροιστικά, η δύναμη της Ευρασίας υπερβαίνει κατά πολύ εκείνη της Αμερικής. Ευτυχώς για την Αμερική, η Ευρασία είναι πολύ μεγάλη για να είναι ενιαία πολιτικά.

Έτσι, η Ευρασία είναι η σκακιέρα πάνω στην οποία συνεχίζει να παίζεται ο αγώνας για την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία. Η γεωστρατηγική –η στρατηγική διαχείριση των γεωπολιτικών συμφερόντων- μπορεί να συγκριθεί με σκάκι, όμως στην κάπως ελλειψοειδή ευρασιατική σκακιέρα δεν παίζουν μόνο δύο, αλλά αρκετοί παίκτες, από τους οποίους ο καθένα διαθέτει διαφορετική δύναμη. Οι κύριοι παίκτες είναι τοποθετημένοι στο δυτικό, στο ανατολικό, στο νότιο μέρος και στο κέντρο της σκακιέρας. Τόσο το δυτικό όσο και το ανατολικό άκρο της σκακιέρας περιλαμβάνουν περιοχές με υψηλή πυκνότητα πληθυσμού, στις οποίες είναι οργανωμένα μερικά ισχυρά κράτη σε σχετικά πυκνοκατοικημένους χώρους. Στην περίπτωση της μικρής δυτικής περιφέρειας της Ευρασίας, αμερικανικές δυνάμεις είναι αναπτυγμένες. Η άπω ανατολική ηπειρωτική περιοχή είναι η έδρα ενός

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ...

....που προέκυψε από το 

TRUTH

Τα συναισθήματα όταν υπάρχουν

αψηφούν τους περιορισμούς

τον εγωισμό, τις υποχρεώσεις,

οι σκέψεις αποκωδικοποιούνται

ξεχύνονται από το στόμα

σχηματοποιούνται

σε λέξεις, σε κραυγές

η απαίτηση του ενός

οι ψευδαισθήσεις να γίνουν 

σχέδια ή σχεδίες

η συναισθηματική πίεση στον άλλον

για να πει αυτά που δεν αγγίζουν τη γλώσσα

δημιουργεί νεκροταφείο ψεμάτων

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΜΟΥ

Μελπομένη Τσιριγώτη γεννήθηκε στην Πλάκα το 1928

Όσο κι αν θέλω δεν μπορώ

Να φύγω μακριά σου

Και κάθε μέρα πιο πολύ
Ποθώ το κάθε σου φιλί
Λατρεύω την ψευτιά σου

Στον δρόμο τον χαμένο μου
Είσαι το πεπρωμένο μου

Να σε μισήσω προσπαθώ
Μα δεν το κατορθώνω
Κι όσο βαριέσαι σ αγαπώ
Και ζω στον κόσμο τον κακό
Να σε λατρεύω μόνο

Όλο με καις σαν την φωτιά
Φαρμάκια με ποτίζεις
Μα δεν σε βγάζω απ την καρδιά
Τα όνειρά μου τα φτωχά
Με πείσμα κι αν γκρεμίζεις

1963

Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης

Μουσική: Τόνυ Μαρούδας

.......................................................................................................................

http://ellinikoskinimatografos-elpida.blogspot.gr/2011/01/1960_01.html

Ένα βλέμμα πικραμένο και μια λέξη
και το δάκρυ σου το είδα που `χε τρέξει
πόσο χλόμιασες σαν έλεγα “αντίο”
είναι δράμα ο χωρισμός για μας τους δύο.

Αφού αγαπιόμαστε γιατί πεισμώνουμε
ίδιοι είν’ οι δρόμοι μας, δεν τους ενώνουμε

Όσο πόνεσες εσύ έχω πονέσει
μ’ αλυσίδα οι καρδιές μας έχουν δέσει
δεν μπορεί κανείς τη μοίρα του ν’ αλλάξει
μια φωτιά θα γίνει ο πόνος να τον κάψει.

Ένα βλέμμα πικραμένο και μια λέξη
σαν το σκέπτομαι ο νους μου πως θ’ αντέξει
στάσου μόνο αυτή τη λέξη τότε είπες
το θυμάμαι και με πνίγουνε οι λύπες.

1960

Στίχοι:  Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας

Μουσική:  Κώστας Ξενάκης

....................................................................................................

Πάρε με κοντά σου
Να σου γιάνω κάθε πληγή
Πάρε με κοντά σου
Για να δεις χαρούμενη τη γη

Χωρίς το χάδι το φιλί
Γιατί να ζούμε γιατί
Χωρίς αγάπη είν' η ζωή
Μια κόλαση φριχτή

Πάρε με κοντά σου
Και να γίνουμε ένα κι οι δυο
Πάρε με κοντά σου
Και ας γίνει ο κόσμος ρημαδιό

1956

Στίχοι:  Γιώργος Γιαννακόπουλος

Μουσική:  Τάκης Μωράκης